تأثير استفاده از باركد دو بعدي هوشمند بر آموزش باليني دستياران تخصصي طب اورژانس و داخلي دانشگاه علوم پزشكي مشهد

مقدمه: پيشرفت‌هاي اخير فناوري، تمركز اصلي آموزش پزشكي را به سمت رويكردهاي يادگيري فعال‌تر سوق داده است. در اين راستا، مطالعه حاضر با هدف تعيين تأثير استفاده از باركد دو بعدي هوشمند بر آموزش باليني دستياران تخصصي طب اورژانس و داخلي دانشگاه علوم پزشكي مشهد انجام شد.  مواد و روش‌ها: در مطالعه نيمه تجربي حاضر، 68 دستيار طب اورژانس و داخلي دانشگاه علوم پزشكي مشهد كه در زمان انجام اين مطالعه در اورژانس بيمارستان امام رضا حضور داشتند، شركت نمودند. دستياران به صورت تصادفي به دو گروه مداخله (استفاده از باركدها) و كنترل (استفاده از روش‌هاي معمول) تقسيم شدند. در ابتداي پژوهش و در انتهاي آن از شركت‌كنندگان خواسته شد تا پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك و سؤالات آموزشي را تكميل نمايند. در نهايت، نتايج با استفاده از آزمون‌هاي آماري توصيفي و استنباطي تجزيه و تحليل گرديدند. يافته‌ها: نتايج حاصل از پيش‌آزمون پس‌آزمون در دو گروه نشان دادند كه در گروه مداخله، ميانگين نمرات از 15.09±75.5 به 6.07±92 (0.01p lt;) و در گروه كنترل از 14.36±75.68 به 13.23±77 (0.022=P) رسيد كه تفاوت در هر دو گروه معنادار بود. ميانگين اختلاف نمره پيش‌آزمون پس‌آزمون در گروه مداخله 16 و در گروه كنترل 1.6 بود. در پي مقايسه نتايج پس‌آزمون دو گروه با يكديگر، ارتباط آماري معناداري به دست آمد (0.001=P). نتيجه‌گيري: در اين مطالعه نشان داده شد كه استفاده از باركد دو بعدي هوشمند باعث افزايش نمرات دستياران مي‌شود؛ از اين رو به نظر مي‌رسد كه استفاده از باركد در آموزش دانشجويان مؤثر باشد.