ارائه روشي براي افزايش عبوردهي شبكه خيابان‌ها مبتني بر نظريه جريان بيشينه در گراف‌ها

با افزايش جمعيت و وسايل نقليه در كلان شهر ها، خيابان ها با مشكل ترافيك هاي سنگين در برخي مناطق روبرو هستند. راه حل هاي زيادي براي رفع اين مشكل ارائه شده است كه عموماً از شبيه سازي ترافيك شهري در آنها استفاده شده است. در اين مقاله با استفاده از شبيه سازي، مدلي براي افزايش عبور دهي شبكه خيابان ها ارائه شده است. در اينجا عبوردهي، مجموع مسافت طي شده توسط تمامي خودروها در كل شبكه خيابان ها، تعريف ميشود كه هدف افزايش اين شاخص در شبكه اي از خيابان ها، است. در مدل توسعه داده شده، معابر به صورت يك گراف، مدل و پردازش شده اند. در اين مطالعه، براي دستيابي به هدف تعريف شده، دو مسئله بررسي شده است: اشباع خيابان ها و عدم تناسب در تعداد خودرو هاي خروجي در تقاطع ها. در اين مدل، براي حل مشكل اول، حد آستانه اي براي ميزان تراكم خودرو ها در خيابان ها محاسبه شده تا از اشباع بيش از حد خيابان ها توسط خودروها و درنتيجه كاهش بيش از حد سرعت ميانگين خودرو ها، جلوگيري شود. براي حل مشكل دوم، تعداد خودروهاي خروجي از تقاطع بر اساس نسبتي كه از ميزان تقاضاي ورودي ها به تقاطع بدست مي آيند، محاسبه ميگردد. در اين مقاله بدليل حجم بالاي محاسبات از يك شبكه شبيه سازي شده براي انجام پردازش ها استفاده شده است. نتايج شبيه‌سازي عملكرد مناسب مدل پيشنهادي را نشان مي‌دهند به‌نحوي‌كه عبوردهي شبكه خيابان ها ، به ميزان 2.38 برابر نسبت به حالت معمولي بهبود پيدا مي‌كند.