تاثير تنش خشكي، منبع تأمين نيتروژن و تراكم كاشت بر عملكرد و اجزاي عملكرد آفتابگردان (Helianthus annus L.) رقم هايسان در شمال استان گلستان

به منظور بررسي تأثير تنش خشكي، منبع تأمين نيتروژن و تراكم كاشت بر ويژگي هاي زراعي و فيزيولوژيكي آفتابگردان رقم هايسان در شمال استان گلستان آزمايشي در سال 1396 و 1397 صورت گرفت. اين تحقيق به صورت كرت هاي دو بار خرد شده در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار و27 تيمار انجام شد. فاكتور اصلي شامل تيمار خشكي داراي سه سطح ديم، يك مرحله آبياري (مرحله كاشت) و سه مرحله آبياري (مرحله كاشت، گلدهي، پرشدن دانه) بود. فاكتور فرعي شامل سه سطح تامين كننده نيتروژن (100 درصد اوره، 50 درصد نيتروكسين و 50 درصد اوره ، 100 درصد نيتروكسين) و تراكم بوته به عنوان تيمار فرعي فرعي، داراي سه سطح 50، 75 و 100 هزار بوته در هكتار بودند كه به طور تصادفي در كرت‌هاي اصلي و فرعي و فرعي فرعي قرار داده شدند. نتايج نشان داد كه تاثير تنش خشكي، منبع تامين كننده نيتروژن و تراكم بوته بر ارتفاع بوته، قطر طبق، تعداد دانه طبق، وزن هزار دانه، درصد روغن، شاخص برداشت، عملكرد بيولوژيك و عملكرد اقتصادي در سطح احتمال يك درصد معني‌دار بود. بيشترين ميزان ارتفاع بوته، قطر طبق، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه، درصد روغن، شاخص برداشت، عملكرد بيولوژيك و عملكرد اقتصادي در تيمار سه مرحله آبياري حاصل شد. كاربرد تيمار (50 درصد نيتروكسين و 50 درصد اوره) به عنوان منابع تامين كننده نيتروژن موجب بهبود تمامي صفات گرديد. بر اساس نتايج حاصله از اين پژوهش سه مرحله آبياري و كاربرد 50 درصد نيتروكسين و 50 اوره به عنوان منبع تامين كننده نيتروژن و افزايش تراكم بوته جهت توليد و عملكرد مناسب توصيه مي‌شود.