بررسي آزمايشگاهي وصله ي مكانيكي ميلگردهاي كششي تير بتن آرمه تحت خمش

به منظور بررسي عملكرد وصله‌هاي مكانيكي در پژوهش حاضر، ۶ نمونه تير بتن‌آرمه با ابعاد و مصالح يكسان، كه فقط در نوع وصله و محل آ نها با يكديگر تفاوت داشتند، ساخته شده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسي تأثير فاصله‌ي بين وصله‌ها با توجه به نوع آنها و همچنين مقايسه‌ي آن با تير بدون وصله بوده است. همچنين بدين وسيله ديد مناسبي از محل قرار گرفتن وصله‌ها و تأثير آنها در عملكرد تير بتن‌آرمه براي طراحان و مجريان سازه‌هاي بتن‌آرمه فراهم شده است. نتايج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد كه با به كار بردن وصله‌ها، تغيير محسوسي در ميزان باربري نمونه‌ها نسبت به حالت تير مرجع مشاهده نشده است. همچنين پس از اعمال بارگذاري و شكستن نمونه‌ها، هيچ‌يك از ميلگردهاي با وصله‌ي مكانيكي در محل وصله گسيخته نشده و كوپلرها سالم باقي مانده‌اند. تير مرجع بيشترين و تير وصله شده به روش كوپلر (آرماتور كششي مياني در مركز تير و ۲ آرماتور كششي ديگر به فاصله‌ي ۶۰ سانتي‌متر از مركز تير و به صورت متقارن وصله شده‌اند)، كمترين ميزان ممان اينرسي مؤثر را داشته‌اند؛ بنابراين همين مقايسه در مورد پارامتر سختي خمشي هر يك از نمونه‌ها، كه نسبت مستقيم با پارامتر ممان اينرسي مؤثر دارد، صادق بوده است. همچنين تير مرجع، بيشترين و تير ۱۰۰L، كمترين شكل‌پذيري جابه‌جايي را داشته است. نمونه‌ي ۳۳L با ۶٪ افزايش و نمونه‌ي ۶۰ـ۳۳M با ۱۰٪ كاهش مقاومت نسبت به تير مرجع، به ترتيب بيشترين و كمترين ميزان باربري را داشته‌اند.