تأثير مشاركت سازمان‎هاي مردم ‎نهاد در ارتقاء امنيت كلان‎شهر تهران

مقدمه: نظر به اينكه ناامني، تهديدات بالقوه و عدم احساس امنيت مي‎تواند به نارضايتي و عدم‎اطمينان‎خاطر شهروندان تهران بزرگ منجر شود، سازمان‎هاي مردم‎نهاد مي‎توانند با مشاركت خود ضمن حمايت از قشرهاي آسيب‎پذير، موجباب خدمات‎رساني و ايجاد امنيت پايدار را فراهم كنند. بر اين اساس، در پژوهش حاضر به بررسي تأثير مشاركت سمن‎ها در ارتقاء امنيت كلان‎شهر تهران پرداخته شد. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، كاربردي و روش انجام آن توصيفيتحليلي است. داده‎هاي حاصله به صورت تلفيقي از مطالعات اسنادي و پيمايشي (ميداني) گردآوري شد. جامعه آماري شامل صاحب‎نظران حوزه امنيتي و انتظامي و شهروندان تهران بزرگ است كه با استفاده از روش نمونه‎گيري خوشه‎اي چندمرحله‎اي و بهره‎گيري از جدول مورگان تعداد 1618 نفر به‎عنوان حجم نمونه تعيين شد. ابزار جمع‎آوري اطلاعات، پرسشنامه محقق‎ساخته است كه روايي آن با استفاده از روايي صوري و پايايي ابزار با استفاده از آلفاي كرونباخ تأييد شد. همچنين، رابطه متغيرهاي مستقل و وابسته با بهره‎گيري از تحليل رگرسيون چندمتغيره بررسي شد و جهت ارزيابي ميزان همبستگي ميان اين دو متغير، از آزمون رگرسيون استفاده شد. يافته‎ها: برابر يافته‎هاي اين پژوهش بيش از 60% پاسخگويان معتقدند كه مشاركت سمن‎ها در ارتقاء امنيت كلان‎شهر تهران تأثير مثبت دارد. تحليل رگرسيوني چندمتغيره نيز نشان داد كه بين مشاركت سمن‎ها و امنيت تهران رابطه معنادار وجود دارد. همچنين، اين تحليل نشان داد كه مشاركت سمن‎ها بيشترين تأثير را (با ضريب بتا برابر 0.561) بر امنيت انتظامي دارد و امنيت اقتصادي، سياسي و اجتماعي فرهنگي به ترتيب، در رتبه‎هاي بعدي قرار دارد. نتيجه‎گيري: سمن‎ها با هر نوع جهت‎گيري كه دارند مي‎توانند با دو نقش «زمينه‎سازي (نقش زمينه‎سازي)» و يا «فعاليت‎هاي اجرايي (نقش عامل)» در گسترش امنيت تهران بزرگ نقش‎آفريني كنند.