شناسايي و اولويت ‏بندي مؤلفه‌هاي سرمايه اجتماعي در تيم ملي هندبال ايران

هدف از پژوهش حاضر شناسايي و اولويت‏بندي مؤلفه‌هاي سرمايه اجتماعي در تيم ملي هندبال بود. تحقيق حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر روش گردآوري داده‌ها آميخته به صورت كيفي و كمّي است. جامعه آماري بخش كيفي پژوهش شامل استادان مديريت ورزشي (آشنا با مفاهيم سرمايه اجتماعي)، بازيكنان، مربيان، و مديران صاحب‌نظر در باشگاه‏هاي ليگ برتر هندبال بودند كه به صورت گلوله‌برفي انتخاب شدند و حجم نمونه تا رسيدن به اشباع نظري ادامه يافت (12 مصاحبه با 11 نفر). جامعه آماري بخش كمّي پژوهش شامل بازيكنان تيم ملي هندبال بزرگ‌سالان (آقايان)، كادر فني، و مديران باشگاه‌هاي ليگ برتر هندبال بودند و بر اساس روش نمونه‌گيري هدفمند به عنوان نمونه تحقيق مشخص شدند (21 نفر). ابزار گردآوري تحقيق پرسشنامه مستخرج از بخش كيفي بود كه با توجه به روش تاپسيس طراحي شده بود. اين پرسشنامه به صورت كلي نشان‌دهنده پنج مؤلفه‌ سرمايه اجتماعي بود؛ شامل هنجارهاي اجتماعي، انسجام اجتماعي، حمايت اجتماعي، اعتماد اجتماعي، روابط اجتماعي. نتايج نشان داد مؤلفه‏هاي روابط اجتماعي، حمايت اجتماعي، انسجام اجتماعي، اعتماد اجتماعي، و هنجارهاي اجتماعي به ترتيب مهم‏ترين مؤلفه‏هاي سرمايه اجتماعي در تيم ملي هندبال‌اند. بنابراين، توجه به هر يك از اين مؤلفه‏ها با توجه به ترتيب اهميت آن‌ها مي‏تواند كيفيت تيم ملي هندبال را بهبود بخشد و به كسب نتايج بهتر در بعد عملكرد و بهبود روابط متقابل و راضي‏كننده با سرمايه‏هايي مثل هوادارها و ديگر گروه‏هاي مرتبط با تيم ملي منجر شود.