تأثير آموزش سبك هاي مقابله‌اي مسأله محور بر استرس درك شده مراقبان خانوادگي سالمندان مبتلا آلزايمر

زمينه و هدف: مراقبان بيماران مبتلا به آلزايمر نسبت به همتايان خود كه از بيماران مبتلا به آلزايمر مراقبت نمي‌كنند و يا مراقبت از بيماران جسمي را برعهده دارند، به طور مكرر بيماري‌هاي روان‌شناختي، افسردگي، استرس و ناراحتي بيش‌تري را تجربه مي‌كنند. اين پژوهش با هدف تعيين تأثير آموزش سبك‌هاي مقابله‌اي مسأله محور بر استرس درك شده مراقبان خانوادگي سالمندان مبتلا به آلزايمر انجام يافته است. روش بررسي: پژوهش حاضر از نوع كارآزمايي ميداني تصادفي شده است. جامعه پژوهش را مراقبان خانوادگي سالمندان مبتلا به آلزايمر ساكن شهر كرمان در سال 1396 تشكيل مي‌دادند. نمونه‌ها 72 نفر بودند كه به صورت تصادفي به دو گروه كنترل و مداخله تخصيص يافتند. مراقبان گروه مداخله هشت جلسه برنامه آموزشي راهبردهاي مقابله مسأله محور را به صورت هفته‌اي يك جلسه هر جلسه 45 دقيقه براساس محتواي تعيين شده دريافت كردند. داده‌ها با استفاده از نسخه ۱۴ سؤالي پرسشنامه استاندارد استرس درك شده كوهن، قبل و دو هفته بعد از مداخله جمع‌آوري و با استفاده از آزمون‌هاي تي‌مستقل، تي‌زوجي و مجذور كاي و در نرم‌افزار SPSS نسخه 18 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: با توجه به تفاوت معنادار استرس درك شده دو گروه مداخله و كنترل، در مرحله قبل از مداخله (0.030=p) و معنادار نبودن تفاوت بين دو گروه بعد از مداخله (0.06=p)، به منظور تعيين اثر مداخله، ميانگين تغييرات دو گروه مقايسه و تفاوت معنادار در گروه مداخله نسبت به گروه كنترل مشاهده شد (0.02=p). نتيجه‌گيري: با توجه به تأثير مثبت آموزش مقابله مسأله محور بر كاهش استرس درك شده مراقبان سالمندان آلزايمري، طراحي و اجراي مداخلات با رويكرد آموزشي مي‌تواند زمينه را براي ارتقاي سلامت مراقبان و در نهايت ارتقاي كيفيت مراقبت از بيماران مبتلا به آلزايمر فراهم نمايد.