مقايسه اثربخشي معنا‌درماني و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر اضطراب مرگ، تاب‌آوري و نااميدي زنان مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس

سابقه و هدف: به‌نظر مي‌رسد معنادرماني و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد مي‌توانند بر اضطراب مرگ، تاب‌آوري و نااميدي زنان مبتلا به ام اس تأثير بگذارند. پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثربخشي معنادرماني و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر اضطراب مرگ، تاب‌آوري و نااميدي زنان مبتلا به ام اس صورت گرفت. روش بررسي: روش اين پژوهش، نيمه‌تجربي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش را زنان مبتلا به ام اس شهر تبريز كه در سال 1398 عضو انجمن ام اس اين شهر بودند تشكيل دادند. 30 نفر با استفاده از نمونه‌گيري هدفمند انتخاب، و به‌صورت تصادفي در سه گروه معنادرماني، درمان مبتني بر پذيرش و تعهد و گروه كنترل قرار گرفتند. گروه‌هاي آزمايشي درمان مختص گروه خود را در 8 جلسه دريافت كردند. داده‌ها توسط آزمون تحليل واريانس آميخته با اندازه‌گيري مكرر و آزمون تعقيبي بونفروني تحليل شدند. يافته ها: معنا‌درماني و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد در مقايسه با گروه كنترل، در پس‌آزمون، منجر به كاهش اضطراب مرگ و نااميدي، و افزايش تاب‌آوري زنان مبتلا به ام اس شد (0/001 p) و اين نتايج در مرحله پيگيري نيز نشان از ماندگاري اثر داشت (0/001 p). تأثير معنا‌درماني و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر اضطراب مرگ، تاب‌آوري و نااميدي زنان مبتلا به ام اس در مراحل پس‌آزمون و پيگيري متفاوت نبود. نتيجه گيري: معنادرماني و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد احتمالاً سبب كاهش اضطراب مرگ و در نتيجه مقابله بهتر با بيماري و افزايش تاب‌آوري و كاهش نااميدي بيماران مبتلا به ام اس مي شود.