مروري نقش گيرنده هاي دوپامين و راه كارهاي نوين درماني در سرطان ريه از نوع سلولي غير كوچك (NSCLC)

سرطان ريه، سرطاني بسيار تهاجمي و كشند ه ترين سرطان، هم در مردان و هم در زنان، است. سرطان ريه به دو دسته سرطان ريه سلول هاي كوچك (SCLC) و سرطان ريه غيركوچك (NSCLC) تقسيم مي شود. NSCLC به 3 زير گروه تقسيم مي شود: آدنوكارسينوم (AC)، كارسينوم سلول سنگفرشي (SqCC) و كارسينوم سلول هاي بزرگ (LCC). دوپامين در مغز، در كنترل حركات، شناخت، احساسات، حافظه و مكانيسم پاداش درگير است. گيرنده هاي دوپامين به دو زيرخانواده D1 مانند، شامل D1 و D5، و D2مانند، شامل گيرنده هاي D2، D3 و D4، تقسيم مي شوند. بين بيان ژن هاي خانواده D2 گيرنده هاي دوپامين و ابتلا به NSCLC ارتباط وجود دارد. miRNAها مولكول هاي حفاظت شده 18 تا 22 نوكلئوتيدي هستند. miR4301 در اينترون اول ژن گيرنده دوپامين D2 قرار دارد. انتقال miR4301 در رده هاي سلولي سرطاني ريه A549 و QUDB تكثير سلولي را كاهش و آپوپتوز را افزايش مي دهد؛ بنابراين استفاده ازmiRNAها به تنهايي يا در تركيب با استراتژي هاي درماني استاندارد مي تواند موفقيت در درمان سرطان را بهبود بخشد. در اين مقاله مروري، ما نقش گيرنده هاي دوپامين و راه كارهاي نوين درماني در سرطان ريه از نوع سلولي غيركوچك (NSCLC) را بررسي كرديم.