ارزيابي آثار طرح ويژه بهسازي مسكن در تغيير ساختار كالبدي و عملكرد اقتصادي مساكن روستايي (مورد مطالعه: دهستان ئيلاق جنوبي، شهرستان دهگلان)

مسكن روستايي با معماري ويژه و ساختار كاركردي خاص خود نيازمند بهسازي و مقاوم‏سازي است. در اين راستا، دولت‏ها با اعمال سياست‏هاي حمايتي نقش بسزايي در ارتقاي سطح استانداردهاي كمي و كيفي مسكن دارند. اما برخي مداخلات آن‏ها در حوز توسعه مسكن روستايي ممكن است به تحولاتي منجر شود كه جنبه‏هاي كالبدي و كاركردي مسكن روستايي را تحت تأثير قرار دهد. پژوهش حاضر با هدف ارزيابي اثرهاي طرح بهسازي مسكن روستايي بر ابعاد اقتصادي و كالبدي مسكن روستايي انجام گرفته است. اين پژوهش از نوع توصيفي تحليلي و ماهيت آن كاربردي است. شيوه گردآوري داده‏ها به روش اسنادي و مشاهده ميداني بوده كه در مطالعه ميداني از پرسش‏نامه استفاده شده است. جامعه آماري پژوهش شامل روستاهاي دهستان ئيلاق جنوبي است كه به طور نمونه سه روستاي قادرمرز، باشماق، و بكرآباد ارزيابي شده‏اند. با استفاده از فرمول اصلاح‏شده كوكران، 60 واحد مسكوني به‏عنوان نمونه انتخاب شد و شاخص‏هاي اقتصادي و كالبدي مسكن روستايي در قالب 29 گويه ارزيابي شد. براي آزمون فرضيات از روش‏هاي آماري T تك‏نمونه‏اي، كاي اسكوئر، و ضريب همبستگي اسپيرمن استفاده شده است. نتايج نشان مي‏دهد نوسازي مسكن موجب افزايش سطح رضايتمندي ساكنان از ابعاد كالبدي مسكن از جمله افزايش استحكام بنا و نوع مصالح مورد استفاده ‏شده است؛ اما از بُعد اقتصادي به‏دليل حذف فضاهاي معيشتي و كاهش سطح زيربناي واحد مسكوني اقتصاد خانوار تحت تأثير قرار گرفته و سطح رضايتمندي ساكنان را كاهش داده است.