شناسايي و طبقه بندي مؤلفه هاي تاب‌آوري اجتماعي و اقتصادي در سكونتگاه هاي غيررسمي (مطالعۀ موردي: ناحيه 6 منطقه 4 شهرداري تهران با تمركز محله خاك سفيد)

عمدتاً شهرها و سكونتگاه‏ها در مكان‏هاي در معرض وقوع انواع سوانح و مخاطرات طبيعي ايجاد شده‏اند و نگاه مديران و برنامه‏ريزان شهري نگاه مقابله‏اي و كاهش مخاطرات بوده است. پژوهش حاضر به دنبال شناسايي و طبقه‏بندي مؤلفه‏هاي تاب‏آوري در سكونتگاه غيررسمي در سطح محله خاك‏سفيد است. اين پژوهش در گروه تحقيقات كاربردي قرار دارد. براي جمع‏‏آوري اطلاعات از روش كتابخانه‏اي و ميداني استفاده شد. معيارها و عوامل مؤثر بر تاب‏آوري با مرور منابع تهيه ‏شد و براي تهيه فهرست نهايي معيارها و اولويت‏بندي آن‏ها از پرسش‏نامه استفاده شد. پس از تكميل پرسش‏نامه‏‏ها توسط 20 نفر از كارشناسان متخصص، معيارها با روش FANP وزن داده شد. پوشش زمين استخراج‏شده ازروي تصاويرماهوارهاي لندستسال 2017، در نرم‏افزار ENVI 4.8 طبقه‏بندي شد. سپس، لايه‏هاي طبقه‏بندي‏شده در محيط IDRISI فازي و در ARC MAP روي هم گذاري شد. با تأثير وزن هركدام ازمعيارهاي مؤثردرميزان تاب‏‏آوري لايه‏‏ها وتركيب نقشه‏‏ها، ميزان تاب‏‏آوري مشخص شد و بر اساس مدل TOPSIS منطقه مورد مطالعه با توجه به ميزان تاب‏آوري رتبه‏بندي شد. نتايج پژوهش نشان مي‏‏دهدتاب‏‏آوري محله خاك‏سفيد و بافت‏هاي اسكان غيررسمي در برابر بحران‏هاي محيطي در سطح ضعيفي است. وقتي وضعيت فضايي هر يك از شاخص‏هاي تاب‏‏آوري را در سطح محله بررسي مي‏‏‏كنيم شاهد شرايط متفاوت تاب‏‏آوري آن‏ها هستيم كه معلول وضعيت متفاوت در ويژگي ‏هاي كالبدي، اجتماعي، و اقتصادي است.