بررسي تغيير زبان زنانه در ترجمۀ شعرهاي غادة السمّان به فارسي (مطالعۀ موردي؛ دو ترجمۀ «غمنامه اي براي ياسمن ها» و «عليه تو اعلان عشق مي دهم» از عبدالحسين فرزاد)

مسألۀ زبان زنانه در نظريه هاي بسياري از فمينيست ها مطرح شده است. براساس آن، نگارش زنان به شكلي جوهري با نگارش مردانه متفاوت است. به همين منظور، نظريه پردازان فمينيست، تلاش كردند كه سبك زنانه را در نوشتار بپرورند و در اين مورد، آراي پراكنده و متكثري را بيان كردند. با گسترش نظريه هاي نقدي فمينيستي، بسياري از زنان نويسنده و شاعر از آن تأثير پذيرفتند و آثارشان را با زباني زنانه نوشتند و سرودند. شاعر و نويسندۀ سوري، غادة السمّان به سبب تحصيل در غرب و آشنايي با جنبش هاي زنانه، توانست نگارش زنانۀ يگانه اي را در نوشته هايش خلق كند. برخي از شعرهاي او به فارسي ترجمه شده اند. عبدالحسين فرزاد در «غمنامه اي براي ياسمن ها» و «عليه تو اعلان عشق مي دهم» گزيده اي از شعرهاي او را به فارسي ترجمه كرده است. در پژوهش حاضر سعي شده تا با استناد به آراي ارائه شده درخصوص نگارش زنانه، ترجمه هاي فوق نقد شود. براي اين منظور، ابتدا آراي متكثري كه ناقدان فمينيست در مورد نگارش زنانه مطرح كرده اند، فهم و استخراج و با در نظر گرفتن آن، ترجمه هاي مدنظر بررسي شده است. نتيجه هاي تحليل بيانگر اين است كه در ترجمه‌هاي مورد بحث به مواردي چون واژگان زنانه، سياليت، انحراف از ساختارهاي حاكم بر جمله، شيوۀ نگارش، ساختارشكني و وارونه سازي ارزش هاي مردانه دقت نشده است.