مقايسه الگوهاي ارتباطي خانواده و ويژگي هاي شخصيتي در زوجين متقاضي طلاق با افراد عادي

زمينه و هدف: الگوهاي ارتباطي ناكارآمد و ويژگي هاي شخصيتي مي توانند سبب تعارض تكراري در بين زوج ها شوند. هدف از انجام اين پژوهش مقايسه الگوهاي ارتباطي خانواده و ويژگي هاي شخصيتي در زوجين متقاضي طلاق با افراد عادي بود.روش و مواد: اين پژوهش از نوع توصيفي با روش علي-مقايسه اي بود. جامعه آماري شامل كليه افراد عادي و متقاضي طلاق مراجعه كننده به دادگاه هاي خانواده شهر تهران در سال 1397 بود. نمونه پژوهش شامل 200 نفر از افراد عادي و متقاضي طلاق بود كه به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه الگوهاي ارتباطي و پرسشنامه ويژگي هاي شخصيتي به دست آمد و سپس با روش تحليل واريانس يك راهه و چندراهه و نرم افزار SPSS-22 تحليل شد.يافته ها: ميانگين (انحراف معيار) سن مشاركت كنندگان در گروه عادي (8.2) 35.7 و گروه متقاضي طلاق (9.1) 36.6 سال بود. ميانگين (انحراف معيار) نمره ارتباط سازنده متقابل در گروه افراد عادي، (5.5) 37.4 و بالاتر از گروه متقاضي طلاق، (4.4) 35.8 است (0.001 P). ميانگين (انحراف معيار) نمره اجتنابي متقابل در گروه افراد عادي، (3.7) 27.2 و پايين تر از گروه متقاضي طلاق، (6.8) 32.4 است (0.001 P). ميانگين (انحراف معيار) نمره توقع/كناره گيري در گروه افراد عادي، (4.6) 24.4 و پايين تر از گروه متقاضي طلاق، (5.9) 31.5 است (0.001 P). در گروه متقاضي طلاق، نمرات مؤلفه هاي ويژگي هاي شخصيتي شامل روان نژندي (5.9) 35.1، برون گرايي (8.1) 37.7، باز بودن به تجربه (7.9) 38.8 به ترتيب بالاتر از روان نژندي (6.5) 30.4، برون گرايي (5.6) 31.2 و باز بودن به تجربه (6.4) 32.1 گروه عادي است (0.001 P). همچنين مؤلفه هاي توافق جويي (9.2) 39.1 و وجدان گرايي (9.1) 41.3 در گروه عادي بالاتر از توافق جويي (7.1) 32.3 و وجدان گرايي (7.6) 34.4 در گروه متقاضي طلاق بود (0.001 P).نتيجه گيري: مطالعه نشان داد كه در افراد متقاضي طلاق نسبت به افراد عادي، الگوهاي ارتباطي اجتناب متقابل و توقع/كناره گيري بيشتر، اما الگوي ارتباط سازنده متقابل كمتر بود. همچنين ويژگي هاي شخصيتي روان نژندي، برون گرايي و باز بودن به تجربه در افراد متقاضي طلاق بيشتر از افراد عادي و توافق جويي و وجدان گرايي در آنها كمتر بود.