تاثير 8 هفته تمرين تناوبي با شدت بالا بر بيان ژن فسفاتيديل اينوزيتول كيناز-3 بطن چپ و مقاومت به انسولين در رت هاي نر ويستار مبتلا به ديابت نوع 2

زمينه و هدف: موسسه ملي بهداشت (NIH) اصطلاح بيماري قلبي ديابتي را به‌عنوان بيماري قلبي خاص در بيماران ديابتي تعريف كرده ‌است كه هايپرتروفي پاتولوژيك بطن چپ را هم شامل مي شود؛ با اين وجود فعاليت بدني در بيماران ديابتي مي‌تواند ساختار و عملكرد ميوكارد را تحت تأثير قرار دهد. با اين حال، تنظيم مولكولي رشد فيزيولوژيكي قلب به عنوان يك پروتكل مكمل درماني در مقابله با هايپرتروفي پاتولوژيك، كمتر درك شده‌است. از اين رو در تحقيق حاضر اثر 8 هفته تمرين تناوبي با شدت بالا بر بيان ژن فسفاتيديل اينوزيتول كيناز3 (PI3K)، مقاومت به انسولين، گلوكز و انسولين سرمي در رت هاي نر ويستار مبتلا به ديابت نوع 2 بررسي گرديد. روش تحقيق: بيست سر رت نر نژاد ويستار با سن 10 هفته، در دامنه وزني20±220 گرم به طور تصادفي به دو گروه شامل گروه تمرينات تناوبي با شدت بالا (HIIT) و گروه كنترل تقسيم  شدند. پس از آشناسازي، گروه تمريني در يك پروتكل ورزشي 8 هفته اي، 5  جلسه در هفته، به مدت 30 دقيقه در هر جلسه شركت داده شدند. براي بررسي بيان ژن PI3K از روش RTPCR، مقاومت انسولين روش ارزيابي مدل هموستازيHOMA –IR  و سطوح سرمي گلوكز و انسولين از روش الايزا استفاده گرديد. داده با آزمون t براي گروه هاي مستقل  در سطح معني داري 0/05 p مورد بررسي قرار گرفتند. يافته ها: در گروه HIIT افزايش معني‌دار بيـان ژن PI3K نسبـت به گروه كنترل ديابتي تاييد شد (0/003 p). همچنين تمرين باعث كاهش معني دار مقاومت به انسولين (0/0001 p) و گلوكـز سـرم  (0/0001 p) گرديد؛ در حـالي كـه انسوليـن سرمي همگـام با اين كاهش، افزايش معني داري داشت (0/04 p). به علاوه، وزن قلب نيز افزايش معني داري در گروه تمريني پيدا كرد (0/0001 p). نتيجه گيري: تمرين HIIT با افزايش بيان ژن PI3K، مسير مولكولي هايپرتروفي فيزيولوژيك را تحريك كرده و به عنوان يك درمان مكمل، در جلوگيري از هايپرتروفي پاتولوژيك بطن چپ نقش دارد.