بررسي رابطه سخت رويي با خود كارآمدي و استرس شغلي در كاركنان شبكه بهداشت

مقدمه و هدف: با توجه به اهميت روزافزون صلاحيت كاركنان امور مراقبتي و درماني ازجمله كاركنان شبكه بهداشت، هدف مطالعه حاضر بررسي رابطه سخت‌رويي با خودكارآمدي و استرس شغلي در كاركنان شبكه بهداشت شهر بافت بود. روش كار: در اين پژوهش توصيفيهمبستگي كه به‌صورت مقطعي در سال 1398 انجام شد، 255 نفر از كاركنان شاغل در شبكه بهداشت شهر بافت از طريق نمونه‌گيري تصادفي انتخاب و وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوري پرسش‌نامه‌هاي استاندارد سخت‌رويي كوباسا و همكاران (1981)، خودكارآمدي عمومي (GSES) و استرس شغلي فيليپ ال رايس (1992) بود. در تحليل آماري از آمار توصيفي (ميانگين و انحراف استاندارد) و معادلات ساختاري با نرم‌افزار SPSS نسخه 22 و LISREL نسخه 8/8 بهره گرفته شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد سخت‌رويي (0/186) و مؤلفه‌هاي آن شامل تعهد (0/48)، كنترل (0/37) و چالش (0/42) مي‌توانند تأثير مثبت و معناداري بر خودكارآمدي داشته باشند. همچنين رابطه معكوس سخت‌رويي (0/143) و مؤلفه‌هاي آن شامل تعهد (0/39)، كنترل (0/31) و چالش (0/34) با استرس شغلي نشان داده شد. نتيجه‌گيري: سخت‌رويي و مؤلفه‌هاي آن مي‌توانند خودكارآمدي و استرس شغلي را پيش‌بيني كنند و به ترتيب در افزايش و كاهش آن مؤثر باشند؛ بنابراين، پيشنهاد مي‌شود با گذاشتن دوره‌هاي آموزش سخت‌رويي به‌عنوان يك ويژگي شخصيتياكتسابي، موجب عملكرد بهتر و بيشتر كاركنان شبكه بهداشت شد.