بررسي مشوق‌هاي پيشبرد پژوهش‌هاي نافع در آموزش عالي كشاورزي (مورد مطالعه: دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشكده كشاورزي دانشگاه ياسوج)

نظام آموزش عالي عهده‌دار وظايف و مسئوليت‌هاي مهمي در زمينه توسعه جامعه است. بخشي از اين مسئوليت مهم از مسير انجام پژوهش‌هاي نافع به‌عنوان يكي از پايه‌هاي اساسي و عمده توسعه جامعه تحقق مي‌يابد، چراكه هيج حركت علمي و منطقي بدون پشتوانه پژوهشي امكان‌پذير نيست. بديهي است استاد راهنما مسئوليت هدايتگري و راهبري فرايند آموزش و اشاعه دانش نافع را در دوران تحصيلات عالي به عهده دارد و كيفيت و توسعه دانش و پژوهش تا اندازه زيادي به چگونگي عملكرد وي وابسته است. بنابراين در پژوهش حاضر، مشوق‌هاي پيشبرد پژوهش‌هاي نافع در آموزش عالي كشاورزي در بين دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشكده كشاورزي دانشگاه ياسوج مطالعه و بررسي شد بر اين اساس، با بهره‌گيري از ابزار پرسشنامه 4 معيار اصلي رزومه استاد (شامل 7 زيرمعيار)، ويژگي‌هاي رفتاري (4 زيرمعيار)، شبكه ارتباطات اجتماعي (5 زيرمعيار) و علايق دانشجو (6 زيرمعيار) ارزيابي شد. بر مبناي نرخ ناسازگاري شركت‌كنندگان اين پژوهش شامل 17 دانشجوي تحصيلات تكميلي كشاورزي بودند. براي تعيين اوزان‌ معيارهاي اصلي و فرعي انتخاب، از روش تحليل سلسله‌مراتبي بهره گرفته شد. نتايج نشان داد كه از ديد دانشجويان مهم‌ترين معيارهاي انتخاب استاد راهنما به ترتيب ويژگي‌هاي رفتاري، شبكه ارتباطات اجتماعي، علايق دانشجو و رزومه استاد بوده است.