سنجش تفكر انتقادي: معرفي شيوه‌هاي سنتي و نوين

در دهۀ اخير، تفكر انتقادي به‌عنوان يك هدف آموزشي در بسياري از نظام‌هاي آموزش عالي جايگاه ويژه‌اي يافته است. بنابراين، شناخت شيوه‌هاي سنجش اين مهارت براي پرورش صحيح آن در ميان يادگيرندگان، مستلزم بذل توجه است. مقالۀ حاضر، با هدف معرفي رويكردهاي موجود در فرايند سنجش تفكر انتقادي به روش اسنادي نگاشته شده است. پس از جستجوي اسناد مرتبط در پايگاه‌هاي علمي خارجي ساينس‌دايركت، وايلي، جي‌استور، اريك، پروكوئست، وب‌آوساينس، تيلور و فرانسيس و پايگاه‌هاي داخلي اس‌آي‌دي و نورمگز و سايت‌هاي مربوط به تفكر انتقادي شامل انجمن دانشگاه‌ها و كالج‌هاي آمريكا، خدمات آزمون آموزشي، تفكر انتقادي، آزمون كالج آمريكا و شوراي كمك به آموزش، در بازۀ زماني 1980 تا 2017، 32 سند بازيابي شد. از اين تعداد، 20 سند طبق ملاكِ صاحب‌نظر بودن نويسندگان در زمينه تفكر انتقادي، به‌روز بودن و مرتبط بودن، انتخاب شدند. تحليل اسناد، با استفاده از تحليل محتواي كيفي صورت گرفت. يافته‌ها، به شناسايي ابزار‌هاي تفكر انتقادي در دو رويكرد سنتي و نوين منجر شد. درمجموع، بنا به چالش‌هاي موجود در آزمون‌هاي رويكرد سنتي، انتظار مي‌رود براي ايجاد يك وضعيت مطلوب در سنجش اين مهارت، ابزارهاي بازپاسخ در رويكرد نوين با يك روش كيفي مورد توجه متخصصان اين حوزه قرار گيرد.