كاربرد تحليل مسير در تبيين روابط بين عوامل مؤثر بر كنترل راهبردي

هدف اين پژوهش تبيين روابط عوامل مؤثر بر كنترل راهبردي در فرايند مديريت راهبردي با روش تحليل مسير در يك سازمان خدماتي است. اين پژوهش، از نظر هدف،كاربردي و از نظر روش ،توصيفي مي باشد. جامعه آماري شامل 181 نفر از خبرگان شاغل در شركت آبفاي قم مي باشد كه با روش نمونهگيري تصادفي، تعداد 108 نفر انتخاب شد. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه محقق ساخته است كه تعداد 36 سئوال با توجه به ده متغير )اهداف راهبردي، تعيين وظايف، جوابگويي، بودجه ريزي ،خودكنترلي، شايستگي كاركنان، مشتري مداري، ساختار بازخورد، رديابي و اقدام اصلاحي( طراحي و مورد آزمون قرار گرفت. پايايي پرسشنامه با استفاده از آلفاي كرونباخ 0.49 بدست آمد و روائي آن براساس نظر نخبگان و صاحبنظران به تأييد رسيد .تجزيه و تحليل آماري با استفاده از نرم افزار آماري SPSS و LISREL انجام گرفت. نتايج نشان داد برازش الگوي پيشنهادي رضايت بخش بود. همچنين نتايج تحليل مسير نشان داد كه در الگو هشت رابطه مورد تأييد قرار نگرفت. از جمله نتايج الگوي تأييد شده نهايي اين است كه شايستگي كاركنان بر فعاليتهاي رديابي، اقدامات اصلاحي و ساختار بازخورد به ترتيب با ميزان ضرايب همبستگي 0.690 و 0.647 و 0.718 مؤثر است