بررسي روند ده ساله (1398-1389) بيماري سل در شهرستان دلفان

مقدمه: سل يكي از بيماري هاي عفوني است كه از دير باز سلامت بشر را تهديد مي كند. هدف از اين مطالعه بررسي چگونگي گردش مايكوباكتريوم توبركلوزيس در شهرستان دلفان براي نيل به مراقبت بهتر از بيماري است. مواد و روش ها: اين مطالعه، مطالعه اي توصيفي تحليلي است كه در شهرستان دلفان در غرب ايران انجام شد. اطلاعات مطالعه از پرونده تمام بيماراني كه از سال 1389 تا سال 1398 به مراكز بهداشت شهرستان دلفان مراجعه كرده بودند، به روش سرشماري، جمع آوري شد. پس از جمع آوري داده ها آنها را وارد نرم افزار SPSS 23 كرديم و براي تجزيه و تحليل داده ها از جداول فراواني وآزمون هاي تي مستقل و كاي دو استفاده شد. يافته ها: ميانگين سني بيماران 22.34 ± 47.56 بود. از مجموع 125 پرونده حاضر، 76 نفر سل ريوي اسمير مثبت، 18 نفر اسمير منفي و 31 نفر سل خارج ريوي داشتند. 80 درصد افراد مبتلا بي سواد و داراي تحصيلات ابتدايي بودند. به طور متوسط فاصله بين بروز علائم تا تشخيص بيماري در همه اشكال سل، تقريباً 97 روز بود. بين نوع سل و محل اقامت (P≤0.006)، سن(P≤0.004)و تأخير در تشخيص(P≤0.022) رابطه آماري مشاهده شد. بحث و نتيجه گيري: در مطالعه حاضر بيشترين درصد مبتلايان بي سواد بودند لذا آموزش و اقدامات پيشگيرانه براي كنترل بيماري سل به اين قشر آسيب پذير توصيه مي شود. هم چنين با توجه به زياد بودن فاصله بروز بيماري تا تشخيص ضروري است كه برنامه مراقبت سل در شهرستان با جديت بيشتري دنبال شود تا اين فاصله كوتاه تر شود.