بررسي اثربخشي رفتاردرماني ديالكتيكي در كاهش علائم روان‌شناختي در بيماران سندروم افتادگي دريچه ميترال

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي رفتاردرماني ديالكتيكي در كاهش علائم روان شناختي در بيماران سندروم افتادگي دريچه ميترال انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر نيمه تجربي با طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل است. جامعه آماري شامل كليه بيماران زن مبتلا به سندروم افتادگي دريچه ميترال در شهر مشهد بود كه به درمانگاه روان شناسي باليني دانشگاه فردوسي و بيمارستان هاي امام رضا(ع) و قائم(عج) شهر مشهد مراجعه كرده بودند كه از ميان داوطلبان تعداد 16 نفر پس از مصاحبه و غربال اوليه با روش نمونه گيري هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسش نامه هاي وحشت زدگي آلباني، خستگي كراپ و اضطراب منتشر (GAD7) بود و داده هاي به دست آمده به وسيله نرم افزار SPSS نسخه 21 و آزمون تحليل كوواريانس يك طرفه تحليل گرديد. يافته ها: نتايج نشان داد كه رفتاردرماني ديالكتيكي در كاهش علائم روان شناختي مؤثر بود (P 0/01). بحث و نتيجه گيري: رويكرد رفتاردرماني ديالكتيكي زمينه ساز بهبود سلامت روان شناختي اين بيماران شد.