مقايسه اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد با درمان متمركز بر شفقت بر احساس تنهايي بيماران مولتيپل اسكلروز

مقدمه: اين پژوهش با هدف مقايسه اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد با درمان مبتني بر شفقت بر احساس تنهايي رمانتيك، خانوادگي و اجتماعي بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروز انجام شد. مواد و روش ها: در يك طرح نيمه آزمايشي، با پيش آزمون و پس آزمون همراه با گروه كنترل، تعداد 45 بيمار با تشخيص مولتيپل اسكلروز از ميان بيماران مراجعه كننده به درمانگاه ام اس در استان تهران در سال 1398 به صورت هدفمند انتخاب شدند و به طور تصادفي در دو گروه آزمايشي: گروه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد و گروه درمان متمركز بر شفقت و يك گروه كنترل جايگزين شدند. هر سه گروه پرسش نامه احساس تنهايي اجتماعي ـ عاطفي بزرگسالان (SELSAS) را در دو مرحله قبل و بعد از مداخله تكميل كردند. گروه هاي آزمايش به ترتيب گروه اول، در هشت جلسه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد و گروه دوم، در ده جلسه درمان متمركز بر شفقت شركت كردند و گروه آزمايش هيج مداخله اي دريافت نكردند و در انتهاي جلسات پس آزمون اجرا شد. به منظور آزمون فرضيه پژوهش نتايج حاصل با تحليل واريانس چند متغيره (MANCOVA) و با SPSS 21 بررسي شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه درمان مبتني بر شفقت و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر احساس تنهايي بيماران مولتيپل اسكلروز اثربخش است و با 95% اطمينان مي توان گفت كه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد اثربخش تر است. بحث و نتيجه گيري: با توجه به نتايج به‌دست‌آمده مي توان از اين مداخله ها در كنار درمان دارويي براي بيماران مولتيپل اسكلروز به‌عنوان روش هاي‌ درماني مفيد و مكمل استفاده نمود.