عنوان مقاله :
ارائه يك مدل شبيه سازي براي ارزيابي، بهبود عملكرد و كاهش زمان انتظار بيماران بخش اورژانس مركز آموزشي درماني شهداي عشاير خرم آباد
پديد آورندگان :
بيرانوند ، امين دانشگاه آزاد اسلامي واحد رودهن , روغنيان ، عماد دانشگاه صنعتي خواجه نصيرالدين طوسي - گروه مهندسي صنايع , شجاع ، احمد دانشگاه آزاد اسلامي واحد رودهن - گروه رياضي و آمار
كليدواژه :
شبيه سازي , مدل , بخش اورژانس , ارزيابي , بهبود عملكرد , زمان انتظار بيمار , نرم افزار Arena
چكيده فارسي :
مقدمه: از آنجايي كه بخش اورژانس به عنوان بخش حياتي و مهم هر بيمارستان محسوب مي شود لذا بررسي فرآيندهاي ارائه خدمات در بخش اورژانس نقش بسزايي در رضايت بيماران دارد. هدف در اين تحقيق شناسايي عوامل تأثيرگذار بر عملكرد بخش اورژانس، تعيين گلوگاه هاي موجود و ارائه راهكار هاي مناسب براي بهبود عملكرد و كاهش زمان انتظار بيماران با استفاده از رويكرد شبيه سازي مي باشد. مواد و روش ها: اين تحقيق از نوع توصيفي تحليلي است. جامعه آماري اين تحقيق كليه مراجعان به بخش اورژانس مركز آموزشي درماني شهداي عشاير خرم آباد در بازه زماني سه ماهه بود كه به صورت مقطعي روي 200 بيمار انجام شد. ابتدا فرآيندهاي بخش اورژانس احصا و شناسايي گرديد و سپس زمان ورود بيماران و زمان ارائه خدمات فرآيندهاي بخش اورژانس در يك بازه سه ماهه به صورت تصادفي در سه نوبت كاري صبح، عصر و شب سنجش گرديد. سپس وضعيت موجود با استفاده از نرم افزار Arena طراحي و شبيه سازي گرديد. با اجراي مدل شبيه سازي شده، گلوگاه هاي بخش اورژانس شناسايي و 6 سناريو براي رفع گلوگاه ها، بهبود عملكرد اورژانس و كاهش زمان انتظار بيماران طراحي و اجرا شد و نتايج مقايسه و تحليل گرديد. يافته ها: بر اساس خروجي مدل شبيه سازي شده، فرآيندهاي آزمايشگاه، ترخيص و سونوگرافي راديولوژي به طور متوسط با 174، 71 و 27 دقيقه صف انتظار به عنوان گلوگاه هاي اصلي شناسايي شدند. بر اين اساس 6 سناريو طراحي شده، در مدل شبيه سازي اجرا شد. با توجه به نتايج شبيه سازي سناريو F با كاهش متوسط 1.8 ساعت، داراي بيشترين كاهش متوسط زمان انتظار و سناريو C با كاهش زمان انتظار 0.6 ساعت داراي كمترين كاهش متوسط زمان انتظار بيمار نسبت به ساير سناريوها بودند. هم چنين سناريو B كمترين و سناريو F بيشترين خروجي بيمار را نسبت به ساير سناريو ها داشتند و اين در حالي است كه سناريو C كه كمترين كاهش در زمان انتظار بيماران را داشت، داراي افزايش 11.67 درصد خروجي بيمار در مقايسه با وضعيت فعلي بود. بحث و نتيجه گيري: سناريو F، E و A به ترتيب نتايج بهتري نسبت به ساير سناريو ها داشتند و با توجه به محدوديت هاي منابع و هزينه در سناريوهاي F و E، اجراي سناريو A (اضافه كردن 2 نفر كارشناس آزمايشگاه) كه منجر به كاهش متوسط زمان انتظار بيماران به مدت 1.43 ساعت نسبت به وضع موجود مي شود، توصيه مي گردد.