فراتحليل عوامل سرزندگي محيطي در فضاهاي باز

فضاهاي باز نقش حياتي در افزايش كيفيت هر محيط و فضايي دارند. بهبود وضعيت كيفيت زيستي بشراز طريق افزايش سرزندگي در فضا صورت مي گيرد. بنابراين مي‌توان سرزندگي را جزئي جدايي‌ناپذير از يك فضاي مطلوب دانست كه درصدد انتقال حس نشاط به مخاطبان است. ازاين‌ رو مقاله حاضر در نظر دارد تا با واكاوي حوزه نظري پژوهش‌هاي انجام‌ شده در قلمرو سرزندگي، به فراتحليل عوامل سرزندگي محيطي در فضاي باز بپردازد. با توجه به اين كه سرزندگي در فضاها، فرهنگ‌ها و جوامع مختلف مي تواند معاني و عوامل متفاوتي داشته باشد، در اين مقاله سعي شده كه جمع‌بندي نظري در حوزه عوامل با توجه به انواع مختلف فضاهاي باز در تحليل‌ها صورت گيرد. جامعه آماري 40 مقاله (20 مقاله داخلي و 20 مقاله خارجي) در بازه زماني 1385-1397 است. گردآوري داده ها از مقالات براساس پروتكل پريسما بوده كه با نظر متخصصان مورد انطباق قرار گرفته است. پس از مرور نظام مند مقالات، براي تجزيه و تحليل داده ها از روش فرا تحليل و نرم افزار  CMA2 استفاده شد. همچنين پس از تحليل استنباطي داده‌ها از طريق نمودار قيفي، روش رگرسيون خطي اگر، خطاي انتشار و آزمون Q ناهمگوني، با استفاده از روش رگرسيون خطي و رگرسيون چند متغيره، ابتدا ميزان ارتباط بين يكايك متغيرهاي مستقل و سپس كليه متغيرهاي مستقل در ابعاد مختلف با متغير وابسته يعني سرزندگي محيطي مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد، در مورد تأثير متغيرهاي مستقل بر سرزندگي، بين سرزندگي و متغيرهاي مستقل رابطه مثبت و مستقيمي وجود دارد؛ همچنين در مطالعات صورت گرفته، متغير ايمني و امنيت بيشترين تأثير را بر سرزندگي محيطي دارد و در درجه دوم متغير مشاركت و تعاملات اجتماعي مؤثرترين متغير است. همچنين متغير كالبد و فرم بنا كمترين تأثير را بر سرزندگي محيطي دارد و تأثيرات ديگر متغيرها تقريباً ثابت است.