سنجش كيفيت فضاي شهري بر اساس معيارهاي مكان سازي با تاكيد بر كيفيت دسترسي مطالعه موردي: ميدان عتيق اصفهان

دسترسي مناسب يكي از مهم‌ترين خصوصيات يك فضاي عمومي خوب به شمار مي‌رود و بهبود دسترسي به فضاهاي شهري به‌منظور بهبود كيفيت آن، يكي از اهداف عمده‌ رويكرد مكان سازي محسوب مي‌شود. مطابق آموزه‌هاي مكان سازي، تنوع دسترسي به مراكز و فضاهاي شهري براي تمام اقشار جامعه به‌منظور افزايش قدرت انتخاب به فراخور نياز و شرايط آنها، از اولويت‌هاي طراحان و برنامه ريزان شهري است. هدف از اين پژوهش، ارزيابي سطح كيفيت دسترسي به‌عنوان يكي از مهم‌ترين كيفيت‌هاي مطرح در رويكرد مكان سازي است. در اين مقاله براي سنجش كيفيت دسترسي در ميدان امام علي اصفهان شش شاخص «دسترسي فيزيكي (اتصال)، پيوستگي، دسترس‌پذيري (عمق)، همه‌شمولي، دسترسي راحت به حمل‌ونقل عمومي و وضوح فضا» با استفاده از روش‌هاي ميداني و نرم‌افزارهاي تحليلي_توصيفي چون SPSS، سيستم اطلاعات مكاني GIS و اسپيس سينتكس (Space Syntax) ارزيابي و تحليل ‌شده‌اند. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه در اين ميدان از ميان شش شاخص مطرح‌ شده، شاخص‌هاي وضوح و دسترسي راحت به حمل‌ونقل عمومي كمترين و بيشترين امتياز را به خود اختصاص داده‌اند.