آشفتگي اخلاقي ( ارزيابي وضعيت اخلاقي جامعه از ديدگاه شهروندان تهراني)

آشفتگي اخلاقي وضعيتي است كه جامعه فاقد هنجارهاي مشترك انتظام بخش كنشها و رفتار ، تعارض و ضعف قدرت اين قواعد است . پرسش از آشفتگي اخلاقي و عوامل اجتماعي موثر بر آن مساله اصلي اين پژوهش است كه با بهره گيري از نظريه آنومي مورد بررسي قرار گرفته است.جامعه آماري پژوهش شهروندان تهراني 18 سال به بالا در سال 1396 است. از اين جامعه به روش خوشه‌اي چندمرحله‌اي نمونه‌اي به حجم 400 نفر انتخاب‌شده است. روش پژوهش پيمايش بوده و داده‌ها با تكنيك پرسشنامه گردآوري‌شده و در كنار آن از داده هاي ثانويه نيز استفاده شده است. يافته هاي حاصله از داوري شهروندان نشان مي دهد47 درصد وضعيت اخلاقي جامعه را به ميزان زياد و خيلي زياد آشفته و آنوميك ارزيابي كرده اند. شواهد عيني ساختاري نيز چنين ارزيابي را تاييد مي كند و حاكي از نقض و تخطي مكرر از قواعد ، قوانين اجتماعي و هنجارهاي اخلاقي است. يافته هاي تبييني پژوهش نشان مي دهد 6 متغير احساس نابرابري، ضعف كنترل هاي اجتماعي، احساس نارضايتي ، فردگرايي ، ضعف گرايشهاي ديني و كاهش مشاركت اجتماعي مجموعا 72درصد تغييرات تلقي شهروندان از آشفتگي اخلاقي جامعه را توضيح مي دهند.