تدليس در عقد نكاح با تأكيد بر مصاديق جديد آن در پرتو پيشرفت هاي علمي و پزشكي

تدليس يا فريبكاري در عقد نكاح، عنواني است  كه در اغلب منابع فقهي بدان پرداخته شده و مصاديق چند براي آن بيان شده است. در حالي كه قانون مدني از خيار تدليس در عقد نكاح نام نبرده و نسبت به مصاديق و آثار آن سكوت اختيار كرده است. در مقاله حاضر ابتدا مفهوم تدليس از نظر فقهي و حقوقي بررسي شده و سپس با عنايت به تعاريف مذكور، شرايط و اركان تحقّق تدليس مورد بررسي قرار گرفته و معلوم شده است كه براي تحقّق تدليس، نيازي به ركن معنوي نبوده و همه اركان آن از نوع مادي هستند.آنگاه با عنايت به تحوّلات به وجود آمده در علوم و فنون مختلف به بررسي برخي مصاديق قديم و جديد تدليس پرداخته شده و برخي از مصاديق مورد بحث از دايره تدليس خارج شده و برخي ديگر، مصداق تدليس شناخته شده اند. از نظر آثار نيز تدليس هم در دوران نامزدي و هم در دوران عقد، مثبت اثر بوده و تدليس كننده افزون بر مسئوليت مدني، در مواردي مسئوليت كيفري نيز خواهد داشت.