نقدي بر ادلّه‌ روائي نسخ حليّت ازدواج موقّت

يكي از مهم ‌ترين مسائل فقهي مورد اختلاف ميان عالمان شيعه و اهل سنّت، مسأله ازدواج موقّت است. عالمان شيعي بنا بر آن ‌چه در تفسير آيه 24 سوره نساء آمده و ائمه اهل بيت (ع) و برخي از صحابه ذكر كرده و سيره نويسان در كتاب‌ هاي تاريخي آورده ‌اند، معتقدند كه نكاح متعه هيچگاه نسخ نشده است، بلكه خليفه دوم بنا بر اجتهاد شخصي خود به خاطر اقتضاي سياست وقت از انجام آن منع كرده است، نه رسول خدا (ص). در مقابل اين ديدگاه، بسياري از عالمان اهل سنّت با تكيه بر برخي روايات، مدّعي هستند كه حلّيّت متعه مدتي پس از آن‌ كه تشريع شد، به دستور رسول خدا (ص) نسخ گرديد. اين پژوهش با بررسي و نقد ادلّه نسخ، روايات مورد استناد را مضطرب و نامعتبر تلقّي كرده و با تكيه بر تتبّع مزبور و روايات معتبر فريقين و اصل عدم نسخ، استمرار حليّت ازدواج موقّت را به اثبات مي رساند.