سب و فحاشي در فقه(با بررسي آيه 108 سوره انعام)

دشنام و توهين به اموري كه براي ديگر اديان و مذاهب مقدس و محترم است از ديد شرع مقدس اسلام امري نكوهيده است. آيه شريفه ﴿لا تسبوا الذين يدعون من دون الله فيسبوا الله عدواً بغير علم﴾ بيان كننده اين مهم مي‌باشد. توجه به اين نكته لازم است كه اين عمل نه‌تنها مي‌تواند به صورت لفظ و كلام انجام شود بلكه عموم آيه شامل هر عملي است كه توهين را در بر داشته باشد. از سوي ديگر تنها مقدسات اديان و بت‌ها و اصنام نيستند كه مشمول حكم مذكور مي‌شوند. برخي دلائل وجود دارند كه تمام آنچه براي ديگران باشد، و توهين به آن‌ها باعث اهانت به مقدسات اعم از ذات باري پروردگار، اولياي دين و غيره شود، مشمول نهي در آيه شريفه هستند. در احاديث اسلامي فحاشي نسبت به ديگران ممنوع شمرده شده است. با توجه به برخي از قواعد فقهي نيز مي‌توان حرمت را استنباط نمود.