كليدواژه :
قرآن , وحي , انبيا , انسان , الهام , رؤيا
چكيده فارسي :
واژه وحي در قرآن كريم در بيش از 75 آيه به صورتها و مشتقات مختلف آمده است. از اميرالمؤمنين(ع) اولين مفسر و مبين علوم قرآن پس از رسول الله بياني در معاني انواع وحي رسيده است. پس از آن حضرت، علماي اسلامي مانند اصحاب لغت، مفسران و علماي علوم قرآني، معاني آن را ذكر كرده و گونهها و انواعي براي آن قائل شدهاند. در ميان اين تعريفها همساني و غير همساني مشاهده ميشود. حاصل مشترك اين تعريفها و دستهبنديها، اين است كه هر وحي به معناي پيام يا اشاره مخفي و سرّي داراي يك منبع صدور و يك دريافت كننده است. با دقت در همه آيات قرآن كريم كه حاوي واژه وحي هستند، ميتوان گفت كه منبع صادر كننده وحي به معناي لغوي يعني پيام رمزي عبارتاند از الله حق تعالي، انسان، فرشته، و شيطان. اين مقاله با استفاده از معناي لغوي و اصطلاحي وحي و به كمك آيات كريمه قرآن به بررسي انواع وحي بر انسان پرداخته است و آن را به وحي رسالي و غير رسالي تقسيم نموده و چگونگي وحي رسالي را به وحي بي واسطه و با واسطه تقسيم كرده و به نقد برخي تعريفهاي دانشمندان علوم قرآن پرداخته و معتقد است كه واژه وحي با الهام و رؤيا درباره انسانهاي برگزيده و انبيا تفاوت دارد.