آشنايي‌زدايي در قرآن كريم با تكيه بر هنجارگريزي نحوي(جزء بيست و نهم)

هنجارگريزي يكي از يافته‌هاي مهم فرماليست‌هاست كه اساس مباحث سبك‌شناسي را تشكيل مي‌دهد. آن‌ها زبان ادبي را عدول از زبان معيار معرفي و سبك را نيز بر همين اساس مطالعه مي‌كردند. قرآن كريم اگرچه يك متن ادبي نيست اما از لحاظ لغوي و زباني و بلاغي، اعجازي شگفت‌انگيز محسوب مي‌شود كه بررسي آن با تكيه بر ديدگاه‌هاي نو، مي تواند در جهت دستيابي به يافته‌هاي نوين راهگشا باشد. پژوهش حاضر در صدد است با استفاده از روش تحليلي استنطاقي، به بررسي جزء بيست و نهم قرآن كريم از ديدگاه هنجارگريزي نحوي بپردازد.يافته هاي پژوهش حاكي از آن است كه هنجارگريزي نحوي در قالب تقديم و تأخير، با هدف برجسته كردن بخشي از كلام، حذف با هدف اختصار و زيبايي‌شناسي، التفات با هدف زيبايي كلام و نيز رسايي مفهوم، و تكرار، به دليل تأكيد نمايان شده است.