خوانش نحوه تداوم و تغيير در پيكره‌بندي فضايي خانه‌هاي بومي شيراز از (زنديه و قاجار) با استفاده از داده‌هاي كمي نرم‌افزار «Ucl Depth Map»

اغلب نظريه‌پردازان حوزه معماري بر اين باورند كه فرهنگ، يكي از عوامل موثر در طراحي خانه است. پيكره‌بندي فضايي خانه در يك منطقه مي‌تواند فرهنگ ساكنان را حمايت يا مختل نمايد. از اين‌رو شكل خانه در معماري بومي، بيان درك محتواي زندگي انسان است. ضرورت اين پژوهش بر اساس ابعاد زندگي خانوادگي و اجتماعي تبيين مي‌شود. خانه‌هاي دوران زنديه و قاجاريه شيراز كه بيشتر در محله سنگ سياه واقع شده‌اند، جامعه آماري اين تحقيق را تشكيل مي‌دهند. تحقيق، از نوع تركيبي است. هدف اين پژوهش، خوانش سازمان فضايي خانه‌هاي بومي بافت قديم شيراز است كه با بهره‌گيري از نرم‌افزارهاي نحو فضا (Space Syntax) و آناليزهاي تحليلي گرافيكي (SPSS) صورت گرفته است. بر اساس استدلال‌هاي منطقي كه از اطلاعات كمي حاصل از گراف‌هاي نماياني خروجي نرم‌افزار Ucl Depth Map به دست آمد، نقـاط قوت و ضعف خانه‌هاي بومي بررسي شد. با تحليل اطلاعات به دست آمده، الگوي مناسب از لحاظ مفاهيم اجتماعي – فرهنگي كه عناصر كهن در آن دخيل است، استخراج شد. با توجه به نتايج پژوهش، با تركيب الگوي برگرفته از اين تحقيق با الگــــوهاي سكونت مدرن، مي‌توان براي خانه‌هاي آينده شهرهاي تاريخي ايران الگوي جديدي ارائه كرد. اهداف پژوهش1 خوانش سازمان فضايي خانه‌هاي بومي بافت قديم شهر شيراز.2 تبيين الگويي مناسب براي مسكن معاصر بر اساس تحليل كهن الگوهاي خانه‌هاي دوره زنديه و قاجاريه شهر شيراز. سوال پژوهش1 فرهنگ (سكونت و اجتماعي) چگونه بر شكل‌گيري سازمان فضايي خانه‌هاي (زنديه و قاجاريه) شيراز اثر گذاشته است؟2 محيط‌هاي بومي چيست؟ نرم‎افزارهاي طراحي در اين حيطه تا چه حد دخيل هستند؟