تبيين نقش فضاهاي شهري دانش بنيان در پرورش خلاقيت كودكان با تاكيد بر پارك هاي علم و فناوري

پارك هاي علم و فناوري، به منظور اهداف فناورانه توسعه پايدار ايجاد شده اند. هنر نيز مي تواند ابزاري براي دست يابي به اهداف توسعه پايدار باشد. براي مشاركت كودكان در پارك هاي علم و فناوري و سرمايه گذاري بر خلاقيت آنان، مي توان با ايجاد فضاهاي محرك زمينه را براي آموزش، كارآفريني و بهره  گيري از نيروي استعداد كودك در آينده فراهم نمود. آنچه در پارك علم و فناوري كودك و نوجوان مهم جلوه مي نمايد، آموختن مهارت هاي لازم براي خلاق بودن است. خلاقيت را مي توان پديده اي ذهني دانست كه از كاربرد فرآيندهاي شناختي معمول حاصل مي شود. محيط كالبدي نقش برجسته اي در شكوفايي خلاقيت ايفا مي كند. پيوند ميانِ اين فضاي ايجاد شده در پاركهاي علم و فناوري و هنر در پرورش خلاقيت كودكان نقش بسزايي دارد. در پژوهش حاضر روش تحليلي كيفي پيرامون مباني نظري مبنا قرار گرفته و مطالعات اسنادي و كتابخانه ا ي در كنار مصاحبه هاي نيمه ساختار يافته به كار گرفته شده است. مولفه‌هاي موثر در ارتقاي خلاقيت كودكان، در دو دسته عوامل محيطي و عوامل فردي بررسي شده و بر اساس يافته هاي پژوهش تأثير عوامل محيطي و استفاده از آن به عنوان مهم ترين عامل در پرورش كودكان رُخ مي نمايد. فضاهاي ايجاد شده نه فقط با جنبه هاي كالبدي سازمان روان شناختي خود، بلكه از طريق پيوند اين كالبد با هنر بر شكوفايي و پرورش خلاقيت كودكان اثر مي گذارند. اهداف پژوهش 1.تبيين الگوي طراحي مبتني بر تنوع در فضاهاي آموزشي كودكان.2.دستيابي به مولفه هاي علمي ارتقاء خلاقيت كودكان در فضاهاي شهري. سوالات پژوهش 1.ايجاد پارك هاي فناوري كودك چه اثري بر نوع و كيفيت خلاقيت آنها دارد؟2.بكارگيري مولفه هاي محيطي در طراحي پارك هاي علم و فناوري چه اثري بر خلاقيت كودكان دارد؟