پرورش خلاقيت دانشجويان معماري با بهره گيري از رويكرد پژوهش محور (IBL)

مطالعه و بررسي رويكردهاي آموزشي نشان مي دهد، امروزه ميان رويكردهاي آموزشي، رويكرد يادگيرنده محور از مهم ترين رويكردهاي حاكم بر برنامه درسي است. اين رويكرد انواعي دارد كه متداول ترين آن در نظام آموزشي فعلي رويكرد فعال يا فعاليت محور مي باشند. رويكرد فعاليت محور، هم اكنون به عنوان الگويي متداول سرلوحه ي كار كارشناسان دفتر برنامه ريزي و تأليف كتب درسي است. در مقابل رويكرد ياد شده فوق، رويكرد پژوهش محور قرار دارد كه در آن فعاليت ها از بطن پرسش ها و علاقه مندي هاي دانشجو بر مي خيزد و طبيعتا نمي توان آن ها را مانند رويكرد فعاليت محور بسته بندي و فرموله كرد. اين فعاليت ها براي دانشجويان متفاوت نيز به ناچار يكسان نيست. در اين رويكرد دانشجو خود به دنبال الگوها و روابطي مرتبط با مشاهده هايش از جهان پيرامون است و به عبارت ديگر نقطه شروع، مراحل كار و نقطه پايان فعاليت ها را خود تعيين مي كند. مسئله اي كه اينجا مطرح است ارتباط بين ويژگي هاي برخي علوم ماننند معماري با انتخاب رويكرد آموزشي خاص است. اين پژوهش  با استفاده از روش توصيفي و تحليلي و تكيه بر داده هاي كتابخانه اي به بررسي اين مسئله پرداخته است. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كاربست رويكرد پژوهش محور هنگامي كه فعاليت ها از بطن پرسش هاي دانشجو بر مي خيزد و براساس تجارب او شكل مي گيرد، به وي فرصت داده مي شود تا تجارب و مشاهده هاي خود را هم زمان به كار گيرد. نظر به اينكه در سياست گذاري آموزشيِ معماري، پرورش بر آموزش تقدم مرتبه دارد، دستيابي به اهداف دروس، درك و بيان معماري مستلزم اتخاذ رويكرد و روش هاي اثربخش و متناسب با اين سياست گذاري است. ميان رويكردهاي مختلف يادگيري، رويكرد پژوهش محور كه گرايشِ پرورشي قوي تري دارد، براي به كارگيري در آموزشِ درك و بيان معماري اثربخش تر و مناسب تراست. اهداف تحقيق: 1.مطالعه و واكاويِ ويژگي هايي رويكرد پژوهش محور. 2.تببين نقش رويكردِ پژوهش محور در پرورش خلاقيت دانشجويان معماري. سؤالات تحقيق: 1.آموزش پژوهش محور چه ويژگي هايي دارد؟ 2.رويكرد پژوهش محور چگونه در پرورش خلاقيت دانشجويان معماري مؤثر است؟