ارتباط بين تغييرات آب و هوايي و تخريب محيط زيست با شيوع ويروس كرونا

طي يكصد سال گذشته بسياري از بيماري‌هاي همه‌گيرانساني با منشأ ويروسي از حيوانات وحشي و يا حتي اهلي به انسان منتقل شده است. پژوهشگران معتقدند كه دخالت انسان در طبيعت و تغييرات سريع محيط‌هاي زيست طبيعي نسبت به هر لحظه ديگر تاريخ زمين‌شناسي، فرصت‌ زيادي براي تكامل ويروس‌هاي ويرانگر را فراهم ساخته است. همچنين هجوم انسان‌‌ها به زيستگاه‌هاي طبيعي حيوانات وحشي، ما را در معرض تماس بيشتر با آنها قرار مي‌دهد. تحقيقات نشان مي‌دهد كه دماي بالا، پرتوهاي فرابنفش نور خورشيد و رطوبت موجود در هوا نقش مهمي در مقابله با ويروس كرونا دارد. پرتوهاي فرابنفش هم مستقيماً به ماده ژنتيكي ويروس صدمه مي‌زند و هم به ساخت ويتامين D و پپتيد بتا-اندورفين كه توان سيستم ايمني بدن را بالا مي‌برد، كمك مي‌كند. همچنين پژوهش‌ها نشان مي‌دهد كه هواي خشك و بازه دمايي بين ۵ تا ۱۰ درجه سانتي‌گراد شرايط مطلوبي براي گسترش همه‌گيري ويروس كرونا ايجاد مي‌كند. با اين همه از آنجايي‌كه ويروس‌هاي كرونا مقاومت محيطي قابل‌‌توجهي دارند، به نظر نمي‌رسد كه گرماي تابستان به‌‌تنهايي براي مقابله با اين ويروس مهلك كافي باشد. در پايان يادآور مي شود كه به موازات كنترل همه‌گيري بيماري كوويد-۱۹ محدود كردن چرخه پيدايش ويروس‌هاي مهلك جديد با كاهش دخالت بشر در طبيعت و زيستگاه‌هاي طبيعي حيوانات قابل دستيابي است.