اجراي الگوريتم TSP در بهينه سازي مسير حركت آزمايشگاه سيار پزشكي در مقطع زماني پس از زلزله با استفاده از GIS و الگوريتم هاي ACO و ICA (مطالعه موردي: شهر گرگان)

فرايند بهينه سازي مسير، يكي از تحليل هايي است كه مي تواند در مواقعي كه محدوديت منابع و زمان وجود دارد، از جمله شرايط پسازلزله مورد استفاده قرار گيرد. در اين تحقيق، از تحليل مذكور جهت حل مسأله فروشنده دوره گرد و به منظور بهينه سازي مسير حركت آزمايشگاه هاي سيار پزشكي استفاده شده است. در اين مسأله، هدف پيدا كردن كوتاه ترين مسير حركت بين يكسري از نقاط بوده و الگوريتم هاي مورد استفاده سعي در كمينه سازي هزينه هاي انتقال و تابع هدف را خواهند داشت. جهت اجراي اين مسأله با در نظر گرفتن سناريوي سخت گيرانه در دسترسي به منابع، از دو الگوريتم كلوني مورچگان و رقابت استعماري در كنار الگوريتم دايجسترا در محيط GIS استفاده شده است. نقاط بازديد مدل، مناطق مستعد جهت اسكان موقت پسا زلزله در شهر گرگان بوده و از فواصل عملكردي و زمان واقعي در بستر شبكه شهري، به جاي فواصل زماني و مكاني اقليدوسي استفاده شده است. نتايج اجراي مدل نشان مي دهند كه الگوريتم كلوني مورچگان در دو ضابطه زمان و فاصله نسبت به دو الگوريتم دايجسترا و رقابت استعماري، بهينه سازي مسير را به نحو مطلوب تري انجام داده است.