بررسي ميزان ارتباط حس تعلق به مكان و سطح امنيت اجتماعي شهروندان ،مطالعه موردي: شهر قم

رفتارهاي انساني و فعاليت هاي افراد در فضاهاي شهري ايجاد شده و روابط فرهنگي و اجتماعي نيز در اين فضاها شكل مي گيرد. با توجه به اينكه منشا اصلي ناامني شهروندان ريشه در درون شهرها داشته و عوامل مهمي هم چون فرم كالبدي شهر، بناهاي شهري و شكل ساختمان ها در اين امر دخيل هستند هدف از تحقيق، سنجش ميزان تاثير حس تعلق به مكان در افزايش سطح امنيت اجتماعي شهروندان شهر قم مي باشد. روش تحقيق توصيفي - تحليلي كمي مي باشد. جامعه آماري تحقيق شهر قم بوده و به جهت جمع آوري حاصل از مطالعات ميداني از فن پرسشنامه به تعداد 384 عدد استفاده شده است. نتايج تحقيق حاكي از آن است كه روابط و چيدمان هاي فضايي در فضاي محله با نظارت و نابهنجاري هاي اجتماعي به همراه محيط فيزيكي و كالبدي داراي همبستگي مستقيم و معنادار مي باشد. هم چنين نوع فرم و اندازه فضا كه ديگر مولفه حس تعلق به مكان محسوب مي گردد با نابهنجاري اجتماعي و آزادي حركت نيز داراي همبستگي مستقيم و معنادار است. بافت و تزئينات فضاي محله ها نيز با محيط فيزيكي و كالبدي داراي همبستگي بوده و در ميان آنان بيشترين همبستگي در بين ابعاد حس تعلق به مكان و امنيت اجتماعي مربوط به مولفه آزادي حركت با نوع فرم و اندازه فضا به مقدار 0.980 مي باشد.