پهنه‌بندي خطر زمين‌لغزش با استفاده از مدل آنتروپي شانون (مطالعه موردي: حوضه آبريز طالقان)

مرور خسارات ناشي از زمين‌لغزش، لزوم بررسي عوامل تأثيرگذار بر وقوع اين پديده و پيش‌بيني رخداد آن را به اثبات مي‌رساند. ازاين‌رو، هدف از پژوهش حاضر بهبود نتايج پيش‌بيني وقوع زمين‌لغزش در حوضه آبريز طالقان با استفاده از تئوري آنتروپي شانون مي باشد. از ميان عوامل مؤثر بر وقوع زمين‌لغزش، ده عاملِ ارتفاع، شيب، جهت شيب، زمين‌شناسي، پوشش گياهي، كاربري اراضي، تراكم آبراهه، گسل، جاده، بارش به‌عنوان متغيرهاي مستقل و پهنه‌هاي لغزشي به‌عنوان متغيرهاي وابسته در نظر گرفته شد. سپس با استفاده از اندكس آنتروپي، براي هر يك از اين عوامل با توجه به ميزان اثرگذاري آن‌ها، وزن دهي انجام گرفته و نقشه ارزش هر پارامتر با توجه به وزن آن، تهيه شد. در مرحله بعد، با استفاده از تلفيق اين نقشه‌ها با نقشه پراكنش لغزش‌ها، نقشه پهنه‌بندي خطر براي حوضه موردمطالعه ترسيم شد. پس از محاسبه شاخص آنتروپي شانون، مشخص شد 86 درصد از مساحت زمين‌لغزش‌ها در سه رده خطر متوسط، پرخطر و خيلي پرخطر قرار دارند و اين نشان مي‌دهد نقشه نهايي پهنه‌بندي، بر مبناي شيوه صحيحي تهيه‌شده است. هم‌چنين، شاخص مجموع كيفيت (Qs) در اين روش برابر با 2.3 به دست آمد كه بيانگر صحت و مطلوبيت بيشتر اين روش جهت پهنه‌بندي خطر زمين‌لغزش در حوضه آبريز طالقان است. ميزان شاخص دقت روش(P) نيز، براي مدل آنتروپي، برابر 0.24 بود كه نشان از تفكيك‌پذيري مناسب‌تر پهنه‌هاي خطر در اين روش دارد.