آينده‌‌هاي مصرف پايدار غذا در كلانشهر تهران

مطالعات جغرافيدانان در مورد غذا به پنج مقياس؛ جهاني و فراملي، منطقه‌اي و ملي، شهري، روستايي و كشاورزي و مقياس خانگي و فردي تقسيم گرديده است . مطالعه غذا در پي اكتشاف ارتباطات بين دنياهاي اجتماعي و فرهنگي انسان با دنياهاي طبيعي، اقليم و بوم‌شناسي است و جغرافيدانان به لحاظ تمركز نظام‌مند بر عناصر فضايي زندگي انسان و تمايل به مفهوم‌سازي ارتباط بين غذا و مكان متمايزند. امروزه موضوع غذا در كلانشهرها كه جمعيت زيادي را در خود متمركز كرده اند مورد توجه خاصي قرار گرفته است. كلانشهرها با مسايل و مشكلات عديده جغرافيايي، مديريتي، اقتصادي، اجتماعي، زيست‌محيطي و غيره مواجه‌اند. رشد روز افزون شهرنشيني و به تبع آن افزايش جمعيت در كلانشهرهاي دنيا نياز روزمره آنها را به غذا و منابع تامين كننده آن افزايش داده است. از پيامدهاي اين پديده تشديد مصرف‌گرايي است كه آن را به يكي از مهم‌ترين مسايل و چالش‌هايي كلانشهرها در آينده تبديل نموده است. كلانشهر تهران نيز با مسايل مطروحه مواجه است. لذا اين مقاله به مسئله آينده‌‌هاي مصرف پايدار غذا در كلانشهر تهران پرداخته است. چهارچوب نظري اين پژوهش نظريه »كردوكار « مي باشد كه از جديدترين نظريات مطروحه در رابطه با رفتار مصرف كننده است. همچنين در اين تحقيق از روش تحليل ساختاري و سناريو با رويكرد »جي بي ان « استفاده شده است، يافته هاي پژوهش در تحليل ساختاري نشان مي‌دهد كه دو متغيير فناوري و مسئوليت‌پذيري جامعه، متغييرهاي تعيين كننده و آينده lrm;ساز هستند، بر اساس اين دو متغيير چهار سناريوي؛ تغذيه هوشمند، مك‌دونالدسازي جامعه، جغرافياي غذا و همسفرگي خلق گرديده‌اند. در ميان اين سناريوها، جغرافياي غذا به دليل بي توجهي به توانهاي محيطي، ظرفيت ها و پتانسل هاي طبيعي و جغرافيايي، ناپايدارترين وضعيت براي آينده تهران است و سناريو همسفرگي به دلاليل توجه به مولفه هايي نظيرِتوجه به توان‌هاي جغرافيايي، مشاركت شهروندان در توليد غذا، توليد محلي غذايي درون شهر، بازيافت پسماند مواد غذايي و ... تطابق بيشتري با مصرف پايدار غذا در آينده كلانشهر تهران دارد.