تاثير كاربري اراضي و پوشش گياهي بر شكل گيري جزاير حرارتي نمونه موردي: شهر قاين

آگاهي از وضعيت پوشش گياهي، تغييرات كاربري اراضي و دماي سطح زمين در هر منطقه و روند تغييرات زماني و مكاني آن‌ها در طول زمان براي برنامه‌ريزي‌هاي خرد و كلان از اهميت زيادي برخورداراست. جهت استفاده بهينه از زمين، آگاهي از تغييرات كاربري اراضي ضروري مي باشد كه اين امر معمولا با آشكارسازي و پيش‌بيني تغييرات كاربري اراضي امكان‌پذير مي‌گردد. سنجش‌ازدور نقش بسيار مهمي در مطالعات منابع طبيعي بخصوص پوشش گياهي، دماي سطح و تغييرات كاربري در هر مكان و همچنين داشتن قابليت در دسترس بودن اطلاعات براي زمان‌هاي مختلف تكنيك‌هاي ارزشمندي را براي مطالعات و محققين فراهم كرده است.در اين پژوهش به‌منظور بررسي روند تغييرات كاربري اراضي، پوشش گياهي، دماي سطح زمين و مخاطرات ناشي از آن ها در سري زمان‌هاي چندساله از تصاوير سنجنده ETM و OLI استفاده گرديد. نتايج به‌دست‌آمده نشان مي دهد كه تغييرات مساحت كاربري‌ها در بازه زماني ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰ مساحت كاربري‌هاي محدوده ساخته‌شده، كشاورزي و باغات افزايش‌يافته و مساحت اراضي باير و مراتع كاهش پيداكرده است. پوشش گياهي مصنوعي درمجموع روند افزايش داشته و زمين‌هاي مرتعي روند كاهشي را نشان مي دهد. با توجه به اهميت پوشش گياهي و نقش آن در تعديل دماي سطح زمين، در مناطق با پوشش گياهي فشرده و غني دما روند كاهشي داشته است همچنين در بازه ي زماني ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۷ بار ديگر بر محدوده ي ساخته شده افزوده شده و رشد شهر بصورت پراكنده ادامه يافته است كه باعث تغييرات محيطي و افزايش دما در شهر شده است. تغيير در افزايش محدوده ي ساخته شده ي شهر باعث افزايش مخاطرات محيطي از جمله از بين رفتن زمين هاي كشاورزي مرغوب و همچنين افزايش روند دمايي در شهر شده است .با توجه به اينكه اكثر زمين هاي كشاورزي در محدوده اطراف شهر زير كشت زعفران است كه در فصول گرم سال نيز فاقد پوشش سطحي است لذا تغييرات در نوع كشت نيز مي تواند بر دماي سطح زمين تاثير بسزايي داشته باشد.