ارزيابي چارچوب هنجاري برنامه‌ريزي استراتژيك در تحقق حكمروايي خوب شهري در منطقه 22 تهران

طرح راهبرد توسعه شهري راهكارهايي براي ايجاد شرايط پايداري شهري در ابعاد حكمروايي خوب را شناسايي مي‌كند. ايده اصلي اين سياست آن است كه در يك اقتصاد جهانيرقابتي و به‌طور فزاينده‌اي يكپارچه، براي همه شهرها ضروري است كه يك استراتژي هوشمندانه و واضح براي چگونگي موقعيت سرزمين خود جهت به حداقل رساندن اثرات منفي، پيش‌بيني شوك‌هاي احتمالي و بهره‌برداري از پتانسيل مقايسه‌اي و رقابتي فراهم آورد. در سطوح مختلف و جهت‌هاي برنامه‌ريزي شهري، برنامه‌ريزي استراتژيك توسعه يكي از مناسب‌ترين روش‌ها براي تحقق حكمروايي است. نگرش‌هاي مترقي بيشتر به برنامه‌ريزي استراتژيك شهري مي‌تواند به‌وضوح به‌عنوان حكمروايي در نظر گرفته شود. هدف اين پژوهش ارزيابي طرح راهبرد توسعه شهري منطقه 22 به‌عنوان يكي از ابزارهاي پياده‌سازي پارادايم حكمروايي شهري مي‌باشد. روش تحقيق توصيفيتحليلي است. بررسي محتوايي طرح CDS منطقه 22 با مطالعه و بررسي طرح مذكور و نظرات مشاور تهيه كننده طرح و كارفرما (شهرداري منطقه 22) به شيوه مصاحبه پنهان و شوراياران منطقه، مردم و ذينفعان ذكر شده در طرح بصورت پرسشنامه هاي باز صورت گرفته است تا عوامل مثبت و منفي طرح استخراج گردد. در تحليل وضع موجود به بررسي گزارش هاي شهرداري و سراي محلات، مصاحبه با كارشناسان، دست اندركاران، ذينفعان طرح و مهندسين مشاور تهيه كننده طرح و مردم در سراي محلات منطقه 22 پرداخته شد تا اثرات مثبت طرح بر منطقه مورد مطالعه و عوامل منفي تعيين گردد. در ارزيابي طرح مذكور (ارزيابي حين اجرا) و كمي سازي داده هاي كيفي از فرايند تحليل سلسله مراتبي بهره گرفته شد. نتايج پژوهش بيانگر تفاوت فاحش طرح با فاز اجراي آن دارد.