تعيين تابع توليد و عمق بهينه آبياري گياه دارويي چاي ترش در شرايط كم‌آبي و استفاده از كود پتاسيم

اين آزمايش به صورت كرت‌هاي يك‌بار خرد شده در قالب طرح بلوك كامل تصادفي در مزرعه تحقيقاتي چاه‌نيمه زهك بر روي گياه چاي ترش اجرا گرديد. تيمارها شامل چهار سطح آب آبياري 100، 80، 60 و 40 درصد نياز آبي گياه و سه سطح كود پتاسيم 100، 75 و 50 درصد پتاسيم بود. ﻫﺪف اﺻﻠﯽ تحقيق ﺑﺮآورد ﺗـﺎﺑﻊ توليد، ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻋﻤﻖ‌هاي شاخص و ﺑﻬﯿﻨﻪ آب ﻣﺼﺮﻓﯽ بود. بهترين تابع توليد چاي ترش از بين چهار تابع توليد (خطي، لگاريتمي، درجه دوم و متعالي) انتخاب شد. شاخص‌هاي توليد نهايي نسبت به عمق آب و كود پتاسيم، نسبت نهايي نرخ جايگزين فني براي كود پتاسيم و عمق آب، ارزش توليد نهايي نسبت به عمق آب و كود پتاسيم محاسبه شد. نتايج نشان داد تابع درجه دوم به‌عنوان تابع برتر انتخاب شد. شاخص توليد نهايي نسبت به حداقل عمق آب 1.4 و براي حداكثر عمق آب 0.86 كيلوگرم به ازاي هر يك سانتي‌متر عمق آب بود. شاخص توليد نهايي نسبت به حداقل و حداكثر مصرف كود پتاسيم به‌ترتيب 3.92 كيلوگرم و 3.77 كيلوگرم محاسبه شد. همچنين نتايج نشان داد با اعمال كم‌آبياري در شرايط محدوديت آب، عمق بهينه آب مصرفي نسبت به عمق بيشينه در سطوح 75، 112.5 و 150 كيلوگرم كود پتاسيم در هكتار به‌ترتيب 13.29، 14.34 و 13.1 سانتي‌متر كاهش مصرف آب داشته است. همان‌گونه كه ملاحظه مي‌شود، افزايش كود پتاسيم تا سطح 75 درصد باعث صرفه‌جويي بيشتري در مصرف آب گرديد. استفاده از كود پتاسيم مي‌‌تواند باعث تعديل خسارات ناشي از تنش خشكي در چاي ترش شود.