اثر پيوندهاي اجتماعي بر ادراك تجاري‌سازي پژوهش‌هاي علوم ورزشي: نقش ميانجي قابليت پژوهشي دانشجويان

هدف اين پژوهش، بررسي اثر پيوندهاي اجتماعي بر ادراك تجاري سازي پژوهش هاي علوم ورزشي با نقش ميانجي قابليت پژوهشي دانشجويان بود. اين پژوهش بر اساس هدف، كاربردي و از نظر ماهيت، توصيفيهمبستگي است. جامعه آماري پژوهش شامل همه دانشجويان تحصيلات تكميلي رشته علوم ورزشي دانشگاه هاي شهر تهران بود كه با استناد به فرمول كوكران، از بين آن ها 276 نفر به شيوه نمونه گيري تصادفي و طبقه اي با تخصيص متناسب انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها، پرسش نامه هاي قابليت پژوهشي آرياني و همكاران (1394)، پيوندهاي اجتماعي فرناندزپرز و همكاران (2015) و ادراك تجاري سازي دستاوردهاي پژوهشي لطيف و همكاران (2016) بود. روايي محتوايي اين پرسش نامه‌ها با كمك نظرات اصلاحي 8 نفر از اساتيد علوم ورزشي و 3 نفر از اساتيد كارآفريني مورد بررسي قرار گرفت و پايايي پرسش نامه‌ها نيز از طريق تعيين ضريب آلفاي كرونباخ و پايايي تركيبي تأييد شد. در گام نخست، تحليل داده ها نشان داد كه وضعيت پيوندهاي اجتماعي دانشجويان مطلوب و وضعيت قابليت پژوهشي و ادراك تجاري سازي آن ها پايين تر از حد متوسط است. در گام دوم، نتايج به دست آمده از نرم افزار اسمارت پي ال اس نسخه 3  نشان داد كه پيوندهاي اجتماعي و قابليت پژوهشي، هركدام رابطه مستقيم و معناداري با ادراك تجاري سازي دستاوردهاي پژوهشي دانشجويان دارند. ضمن آن كه قابليت پژوهشي به عنوان عامل ميانجي رابطه پيوندهاي اجتماعي و ادراك تجاري سازي شناخته شد. بنابراين، لازم است دانشكده هاي علوم ورزشي ضمن توسعه قابليت پژوهشي و پيوندهاي اجتماعي دانشجويان، گام مهمي براي تجاري سازي پژوهش هاي علوم ورزشي بردارند.