مؤلفه‌هاي خصايص ترجيحي ساكنان مسكن در پژوهش‌هاي ساختار معنايي و ابزار-غايت

اين پژوهش با هدف شناسايي خصيصه‌هاي مسكن و مؤلفه‌هاي هر يك از اين خصيصه‌ها بر اساس ترجيحات بيان‌شده ساكنين در روش‌هاي ساختار معنايي و ابزار-غايت، انجام شده است. از آنجا كه خصيصه‌ها، پايه و اساس بيشتر روش‌ها و تكنيك‌هاي تحليلي ترجيحات مسكن مي‌باشند، از اين‌رو، بدون شناخت آن‌ها، امكان دستيابي به معاني و ارزش‌هاي حقيقي نهفته در ترجيحات ساكنين جهت ارائه مسكن با كيفيت، وجود نخواهد داشت. جهت حصول به اين هدف، ابتدا از طريق مروري نظام‌مند و به‌صورت نمونه‌گيري هدفمند، فهرستي از پژوهش‌هاي انجام‌شده در زمينه ترجيحات مسكن كه روش‌ تحقيق به‌كارگرفته شده در آن‌ها ساختار معنايي و يا زنجيره ابزار-غايت بودند، تهيه شده است. در اين مرحله، اطلاعات كيفي به‌صورت توصيفي تحليل شدند، سپس با استفاده از روش تحقيق تحليل‌ محتوا، تحليل‌هاي استنباطي همراه با تهيه جداول هدف‌ محتوا، تبيين شده است. رويكرد نظري ارائه شده در اين پژوهش اين امكان را فراهم آورد كه هر سه سطح تشكيل‌دهنده مدل‌هاي مفهومي ساختار معنايي (خصيصهعملكرد آشكار عملكرد پنهان) و زنجيره ابزار-غايت (خصيصه نتيجه ارزش) را بتوان به‌عنوان خصيصه‌هاي مسكن در افراد مختلف در نظر گرفت. نتايج نشان دادند كه خصيصه‌هاي اصلي به‌وجود آورنده مسكن را مي‌توان در قالب هفت دسته اصلي شامل؛ معاني و ارزش‌ها، سيستم قرارگاه‌هاي رفتاري، اجزاء و عناصر تشكيل‌دهنده فضا، خصوصيات كالبدي، عملكرد، كيفيت، و قابليت تقسيم‌بندي نمود. بر اساس تحليل‌هاي انجام گرفته، خصيصه‌هاي خصوصيات كالبدي (23.2%)، اجزاء و عناصر تشكيل‌دهنده‌ فضا (16.2%)، سيستم قرارگاه‌هاي رفتاري (16.2%)، معاني و ارزش‌ها (14.1%)، كيفيت (12.1%)، قابليت (10.1%) و عملكرد (8.1%)، به ترتيب بيش‌ترين و كم‌ترين فراواني را در بين خصيصه‌هاي مسكن داشتند كه نشان‌دهنده جذابيت نسبي و اهميت بيشتر اين خصيصه‌ها براي ساكنان (پاسخ‌دهندگان در پژوهش‌هاي منتخب)، بر اساس ترجيحات بيان‌شده‌ آن‌ها است.