بررسي تأثير افزودني‌هاي زئوليت و سپيوليت بر تغييرات مدول الاستيسيته و هدايت هيدروليكي خاك‌هاي رس‌‌دار با تأكيد بر ريزساختار خاك

تثبيت و به‌سازي خاك يكي از روش‌هاي مؤثر در بهبود رفتار خاك در مهندسي ژئوتكنيك است. امروزه علاوه بر تثبيت‌كننده‌هاي متعارف سيماني و آهكي، از مواد شيميايي طبيعي معدني نيز براي اصلاح خواص نامطلوب خاك استفاده مي‌شود. در اين پژوهش از زئوليت و سپيوليت به‌عنوان دو ماده افزودني براي تثبيت خاك‌هاي ماسه رسي و رس ماسه‌دار و تأثير آن بر مدول الاستيسيته و هدايت هيدروليكي خاك استفاده شده است. به اين منظور آزمايش مقاومت فشاري تك‌محوري روي خاك‌‌هاي تثبيت نشده و تثبيت شده با افزودني هاي مذكور در درصدهاي 5، 10، 15، 20 و 25 و زمان‌هاي آني (بلافاصله پس از اختلاط)، 7، 14 و 28 روز انجام شده و مدول الاستيسيته در شرايط مختلف آزمايش تعيين شده است. آزمايش نفوذپذيري نيز به‌دليل بررسي اثر اين دو افزودني در درصدهاي مختلف و زمان آني انجام شده است. هم‌چنين به‌دليل بررسي نحوۀ تأثير مواد افزودني بر ريزساختار خاك، عكس‌برداري SEM براي خاك تثبيت نشده و تثبيت شده با هر دو افزودني در زمان عمل آوري‌ 28 روز انجام شده است. نتايج نشان مي‌دهد ميزان افزايش مدول الاستيسيته در تثبيت با سپيوليت نسبت به زئوليت بيش‌تر است. به‌علاوه در هر دو افزودني بيش‌ترين ميزان افزايش مدول الاستيسيته مربوط به 25 درصد افزودني و زمان 28 روز است. هم‌چنين ميزان نفوذپذيري با افزايش هر دو افزوني كاهش مي‌يابد به‌طوري‌كه اين ميزان كاهش در سپيوليت بيش‌تر از زئوليت است. بررسي تصاوير SEM معرف تغيير در ريزساختار خاك در نتيجه افزودني‌هاي مذكور است. نتيجه اين‌كه تغييرات مدول الاستيسيته و هدايت هيدروليكي خاك را مي‌توان به‌وقوع واكنش‌هاي شيميايي در كنار تغييرات فيزيكي نسبت داد.