اثربخشي آموزش فراشناختي بر كلسترول (LDL)، كلسترول (HDL) و افسردگي بيماران مبتلا به ديابت نوع2

مقدمه: ديابت از شايع‌ترين بيماري‌هاي مزمن عصر حاضر است كه عدم تعادل سطوح كلسترول و پريشاني روانشناختي نظير افسردگي را به همراه دارد. لذا با توجه به اثرات منفي سطوح بالاي كلسترول و افسردگي در روند كنترل و درمان ديابت، ارائه مداخلاتي جهت تعديل كلسترول و بهبود افسردگي در اين گروه احساس مي‌شود؛ بنابراين پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش فراشناختي بر كلسترول (LDL)، كلسترول (HDL) و افسردگي در بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 انجام شد. روش: روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون بود. به‌منظور اجراي پژوهش از زنان مبتلا به ديابت نوع 2 در مركز ديابت شهيد شعباني اصفهان به‌صورت دردسترس 50 نفر انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (25 نفر) و كنترل (25 نفر) گمارده شدند. از پرسشنامه افسردگي بك (BDI) در مراحل پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري دوماهه براي سنجش افسردگي و از آزمايش خون به‌منظور سنجش كلسترول (LDL) و كلسترول (HDL) استفاده شد. پس از اجراي پيش‌آزمون، گروه آزمايش جلسات آموزش فراشناختي به مدت 8 جلسه‌ي 90 دقيقه‌اي هفتگي را دريافت نمودند و گروه كنترل در ليست انتظار بودند. داده ها از طريق تحليل واريانس با اندازه‌هاي مكرر و آزمون تعقيبي بونفروني تحليل گرديد. يافته‌ها: با تعديل نمرات پيش‌آزمون، بين گروه‌ آزمايش و كنترل در متغير كلسترول (LDL)، كلسترول (HDL) و افسردگي در مرحله پس‌آزمون تفاوت معناداري وجود دارد (p 0.001). نتيجه‌گيري: مي‌توان از آموزش فراشناختي در جهت تعديل كلسترول (كاهش كلسترول (LDL) و افزايش كلسترول (HDL)) و بهبود افسردگي بيماران مبتلا به ديابت استفاده نمود.