ارزيابي تاثير اقليم بر شكل گيري مسكن در دوره معاصر به روش آنتروپي (مورد مطالعه: محله ي رشديه تبريز)

امروزه ساختمانها بيش از نيمي از انرژي در سراسر جهان را مصرف مي كنند، كه به‌طور قابل توجهي با انتشار گازهاي گلخانه‌اي كه ايجاد مي‌كنند، به تغييرات اقليمي و آب و هوايي دامن مي‌زنند. در فرآيند گذر از معماري خانه‌هاي تاريخي به خانه‌هاي معاصر در ايران بخصوص در شهر تبريز، بايد دريافت كه خانه‌هاي تاريخي چه ارزش‌هايي را از دست داده و چه عوامل ديگري به غيراز دانش بومي، طبيعت‌گرايي و صرف جويي در انرژي، برشكل‌گيري خانه‌هاي معاصر تبريز منجمله محله‌ي رشديه تبريز تاثير گذاشته است. هدف از اين تحقيق ارزيابي تاثير اقليم بر شكل گيري مسكن معاصر تبريز در محله رشديه مي باشد. روش تحقيق توصيفيتحليلي و پيمايشي بوده و به‌منظور گردآوري اطلاعات از دو روش كتابخانه اي و ميداني استفاده شده و جامعه ي آماري شامل كل جمعيت شهرك رشديه تبريز (6378 نفر) بوده و حجم نمونه 362 نفر تعيين شد كه از طريق فرمول كوكران بدست آمد. براي پايايي سوالات از آلفاي كرونباخ استفاده شده كه براساس آن ضريب پايايي سوالات معادل 0.898 دست آمده است. بعد از تجزيه و تحليل اطلاعات براي وزن‌دهي معيارها از تكنيك آنتروپي‌شانون به بررسي برهمكنش و تاثير معيارها بر شكل‌گيري مسكن و درجه اهميت آنها در مقايسه با يكديگر پرداخته شده كه با تقريب قابل قبول محوري بودن تمامي موارد و لزوم بكارگيري همزمان آن‌ها در طراحي نشان داده شده است. در پايان راهبردهايي جهت بهبود طراحي اقليمي در شكل‌گيري مسكن كه در آينده ساخته مي‌شوند ارائه گرديده است.