ارزيابي تحقق‌پذيري اصول و معيارهاي بازآفريني پايدار در راستاي برنامه‌ريزي و توسعه پايدار بافت‌ تاريخي (مورد پژوهي: بافت تاريخي-مركزي شهر رشت)

بافت‌هاي تاريخي به عنوان ميراث فرهنگي و تجلي زندگي نسل‌هاي گذشته، هويت و پتانسيل توسعه دروني شهرها مي‌باشند. رشد و توسعه فزاينده‌ي شهرها سبب ايجاد مسائل و مشكلات اجتماعي، كالبدي، زيست محيطي و اقتصادي در اين بافت‌ها شده است. بهره‌گيري از رويكردهاي بازآفريني با توجه و الزام به اصول توسعه پايدار مي‌تواند در ارتقاي زيست پديري شهرها در ابعاد مختلف نقش بسيار اثرگذاري داشته باشد. پژوهش حاضر در نظر دارد به بررسي ميزان تحقق اصول و معيارهاي بازآفريني پايدار در بافت مركزي تاريخي رشت بپردازد. داده‌هاي موردنياز تحقيق از طريق مطالعات كتابخانه‌اي و تكميل پرسشنامه گردآوري شده است. جامعه آماري اين پژوهش 400 نفر از شهروندان بافت مركزي تاريخي رشت مي باشند كه با استفاده از فرمول كوكران انتخاب گرديده اند. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS و آزمون آماري T تك نمونه‌اي و رگرسيون چندمتغيره بهره‌گرفته‌شده است. نتايج نشان داد كه پس از اقدامات بازآفريني، اصل اجتماع مبنايي شرايط نسبتا مطلوبي در ميان اصول و معيارهاي بازآفريني پايدار دارد و اصول جامع‌نگري و فرآيندمحوري به ترتيب پايين‌تر از ميانگين مطلوب ارزيابي شده است. همچنين برخي از معيارهاي اصول جامع‌نگري و اجتماع مبنايي به صورت تك بعدي در نظر گرفته شده و اصل فرآيند محوري و معيارهاي حقوقي قانوني وضعيت مطلوبي ندارد و در راستاي دستيابي به توسعه پايدار شهري نبوده است. در پايان مدل تحقق بازآفريني پايدار با تاكيد بر معيارهاي حقوقي قانوني در بافت مذكور ارائه گرديد.