بررسي تفكرات اجتماعي موثر بر تغييرات بافت كالبدي-فضايي شهرها با تاكيد بر معماري دهه قبل و بعد از انقلاب 1357 از منظر تاليفات معاصر

موضوع پژوهش، پردازش عوامل اجتماعي تاريخ بعد از انقلاب ايران و اثرات آن بر تفكرات معماري معاصر است. عوامل اجتماعي موثري كه به نوعي دخيل در تغيير و تحول معماري هر دوره تاريخي بشمار ميروند. معماري بعنوان يك جريان ميان رشته اي همواره از عواملي چون جامعه تاثير گرفته است. سوال اين است كه ارتباط معماري با زمينه هاي اجتماعي چگونه بوده و اين ارتباط در حوزه معماري براي 3 دهه انقلاب 1357 چگونه است؟ فرض پژوهش براين است كه مطالعه در تاريخِ معماري معاصر ايران ميتواند پژوهشگر را به بينشي عمومي در حال و هواي جامعه سالهاي مورد نظر و بالعكس هدايت نمايد. تشريح اركان اجتماعي در تاليفات معماري محرز است و بينش حاصل، با ارجاع به وقايع تاريخي اجتماعي قابل تبيين خواهد بود. پژوهش پس از مطالعه كتابخانه اي در دو حوزه اجتماعي و معماري در تلاش است تا برداشتي از جامعه آن روزها و تبعيت معماري از آن بدست آورد، در اين ميان محتواي آثار تاليفي كه متاثر از عوامل اجتماعي هستند را شناسائي و معرفي كند. پژوهش كيفي است با راهبرد تفسيري، كه با روش تاريخي و بكارگيري استدلالي منطقي پس زمينه متغيري مداخله گر همچون جامعه در معماري را تبيين ميكند. نتيجه اين بررسيها نشان ميدهد كه معيارهاي تشخيص جوانب اجتماعيِ معماري در 3 دوره تاريخي قبل از انقلاب، انقلاب 1357 و دهه بعد از انقلاب، بيانگر نوعي گذر از جامعه اي فوق مدرن و لوكس به جامعه اي سنتي مذهبي و مجدداً بازگشت به جامعه مدرن معتدل مي باشد.