ارزيابي توسعه ي كالبدي شهر تبريز بر اساس تحليل شاخص هاي رشد هوشمند شهري (مورد مطالعه: منطقه ي 2، 4 و 7 تبريز)

اين مقاله به ارزيابي توسعه ي كالبدي شهر تبريز براساس شاخص هاي رشد هوشمند شهري براساس داده هاي مربوطه جمع آوري شده پرداخته است. سوال اصلي تحقيق اين است كه بكار گيري شاخص هاي رشد هوشمند شهري در توسعه ي كالبدي مناطق شهر تبريز موثر خواهد بود؟ روش تحقيق حاضر بصورت توصيفي-تحليلي و از نظر هدف پيمايشي مي باشد. براي تجزيه و تحليل اطلاعات از مدلهاي چند معياره تاپسيس و آنتروپي شانون، تكنيك دلفي و تكنيك ليكرت استفاده شد. نتايج تحقيق نشان داد كه از بين سه منطقه ي شهرداري تبريز منطقه ي 2، 4 و 7، در شاخص تلفيقي رشد هوشمند شهري، منطقه ي 2 شهرداراي بهترين حالت و منطقه ي 7 بدترين حالت را دارا مي باشد. بنابراين توجه به مناطق كم برخوردار در برنامه ريزي هاي آتي توسعه ي كالبدي شهر تبريز حتما بايد در اولويت قرار گيرد. براساس تجزيه و تحليل اطلاعات از طريق تكنيك دلفي مشخص شد كه، بهترين حالت توسعه ي كالبدي شهري تبريز الگوي مدل متمركز همراه با خدمات و امكانات رفاهي محور مراكز ناحيه اي و محله اي مي باشد. همچنين از طريق طيف ليكرت به تفاوت بين وضع موجود و مطلوب توسعه ي كالبدي شهر تبريز براساس شاخص هاي رشد هوشمند شهري پرداخته شد. در وضع موجود توسعه ي كالبدي شهر تبريز برابر (37.16) و توسعه ي كالبدي شهر تبريز براساس شاخص هاي رشد هوشمند شهري در وضع مطلوب برابر (62.84) شد. كه نشان مي دهد بكارگيري شاخص هاي رشد هوشمند شهري در توسعه ي كالبدي شهر تبريز موثر خواهد بود.