مدل‌سازي پراكنش تون چشم‌درشت (Thunnus obesus Lowe, 1839) در اقيانوس هند با استفاده از متغيرهاي محيطي حاصل از تصاوير ماهواره‌اي

اطلاع از تأثير محيط بر پراكنش آبزيان اقتصادي قدمي بنيادي در مديريت اكوسيستم محور شيلات و در نهايت به عنوان يك رويكرد استاندارد در سياست هاي مديريتي به حساب مي آيد. تون چشم درشت (Thunnus obesus) از مهم‌ترين آبزيان در حال برداشت در اقيانوس هند است. مطالعه حاضر به بررسي ارتباط متغيرهاي تأثيرگذار بر روي ميزان صيد و پراكنش تون چشم درشت صيد شده توسط پرساينرهاي ايراني در اقيانوس هند با به‌كارگيري مدل جمعي تعميم‌يافته (GAM) و حداكثر آنتروپي (MaxEnt) و متغيرهاي حاصل از تصاوير ماهواره‌اي پرداخته است. نتايج بيانگر تأثير متغيرهاي زماني و مكاني همراه با متغيرهاي انرژي جنبشي ادي، ارتفاع سطح دريا، عمق لايه هم دمايي 20 درجه سانتي گراد و دماي سطحي آب است. بيشترين مطلوبيت زيستگاهي حاصل از مدل حداكثر آنتروپي در عرض‌هاي 0 تا 5 درجه شمالي و جنوبي و به‌ويژه در ناحيه غربي اقيانوس هند و طول 45 تا 70 درجه شرقي مشاهده شد. تحقيق حاضر با به كارگيري تصاوير ماهواره اي و تعيين مهم ترين فاكتورهاي محيطي تأثيرگذار بر مناطق با مطلوبيت زيستگاهي بالا مي‌تواند با افزايش كارايي صيد به ناوگان پرساينرهاي ايراني در يافتن محل تجمع اين گونه و در نهايت به مديران شيلاتي كشور براي اجراي مديريت اكوسيستم محور شيلاتي در آب‌هاي مورد بهره‌برداري از ذخاير مشترك اقيانوس هند كمك كند.